Zangeres en rechter Corry Brokken is op 83-jarige leeftijd overleden in Laren. Haar dochter maakte het verscheiden van de Songfestivalwinnares bekend.
Corry Brokken heeft Nederland maar liefst vier keer vertegenwoordigd tijdens het Eurovisie Songfestival. De eerste keer was in 1956 met Voorgoed voorbij, het nummer won niet maar een jaar later was het raak. Het door Willy van Hemert geschreven Net als toen kwam als winnaar uit de bus.
In 1958 en 1959 werd ze wederom afgevaardigd, maar beide pogingen liepen op niets uit.
Milord
In de jaren zestig ontwikkelde Corry zich als vertolker van vertaalde Franse chansons. Met haar uitvoering van de Edith Piaf klassieker Milord, over een meisje van lichte zeden dat het zware gemoed van een edelman probeert te verlichten, stond ze 16 weken op de eerste plek in de Foon hitlijst. Ook leverde het haar een gouden plaat op, ondanks het feit dat conservatief Nederland de inhoud behoorlijk aanstootgevend vond.
Door haar succes als zangeres werd ze vanaf 1961 ook geregeld ingezet als presentatrice van diverse amusementsprogramma's. Ook kreeg ze in Duitsland succes door Milord.
Revue
Naast haar presentatiewerk op de Nederlandse en Duitse televisie werkte ze in de theaters met Snip en Snap in de Sleeswijkrevue, die gerund werd door haar toenmalige echtgenoot, theaterproducent René Sleeswijk. Ze scheidde in 1978 van hem toen bleek dat de 27 jaar oudere man haar systematisch bedrogen had. In haar autobiografie noemt Brokken die tijd van haar leven een bittere pil.
Rechter
Midden jaren 70 begint Corry aan een tweede carriere. Moe van de oppervlakkigheid van het showbizzbestaan ontwikkelt ze een interesse in rechtspraak. Ze besluit op haar 42e een rechtenstudie te volgen met een specialisatie in straf- en familierecht. Daar ontmoette ze haar toekomstige echtgenoot en studievriend Jan Meijerink. Samen starten ze na de studie een advocatenbureau. Maar Corry wil meer: ze solliciteerde bij de rechtbank van Den Bosch waar ze begon als waarnemend griffier maar uiteindelijk midden jaren 90 afzwaaide als rechter voor het leven.
Comeback
In de jaren 90 probeert Corry het opnieuw als zangeres. Ze krijgt in 1995 een ere-Edison voor het album Net als toen. Maar echt veel succes boekt ze niet meer. In 2000 blijkt ze echter wel een begenadigd auteur als haar autobiografie Wat mij betreft verschijnt en er in korte tijd vier herdrukken nodig zijn om aan de vraag te voldoen.
Ziekte
Corry keerde in de late jaren 90 en begin 2000 terug naar het theater. Dat ze nog altijd wars was van controverse bewees Brokken toen ze meedeed aan het spraakmakende toneelstuk de Vagina monologen. Ze trad ook toe tot theatergroep Purper als vaste gastvedette, maar moest in 2006 noodgedwongen stoppen toen ze borstkanker bleek te hebben. Twee jaar later werd ze ook nog eens getroffen door een herseninfarct waar ze grotendeels van wist te herstellen. In 2009 verscheen het tweede deel van haar autobiografie, Toegift, waarin ze vertelt over de dingen die haar de laatste jaren overkwamen.
Actrice
Brokken had daarnaast een bescheiden loopbaan als actrice. Ze speelde eind jaren 50 in de films Jenny en Redt een kind een zangeres. In 1993 dook ze op voor een kleine rolletje als secretaresse van een kostschool in Goede tijden slechte tijden. In 2009 was Corry als zichzelf te zien in de VARA comedyserie Kinderen geen bezwaar. Nadat ze per ongeluk Daan (Joey van der Velden) van z'n fiets had gereden, raakte ze verzeild in de strubbelingen van het moderne gezin Zegers-van Doorn. Het zou een van haar laatste keren in de spotlights zijn.
