Emil is definitief vertrokken uit Utopia. Zijn vriendin Lidia lijdt aan een psychische ziekte en de worstelaar is naar huis om haar bij te staan in moeilijke tijden.
Emil kreeg te horen dat Lidia was ingestort en werd opgenomen. Daarop vertrok hij eerst tijdelijk uit Utopia. Zondagavond moest Emil beslissen of hij Utopia definitief zou verlaten. Hij koos voor zijn vriendin.
„Ik ben naar huis geweest en heb Lydia gezien. Ik heb haar gelukkig in de ogen kunnen aankijken en wat ik zag was niet goed. Ik ben een klein beetje geschrokken van hoe zwaar ze het eigenlijk had. Zoals sommigen al weten heeft ze last van iets dat derealisatie heet. Daardoor zit je nooit lekker in je vel en voel je je soms alleen. Ook neem je dingen niet goed waar. Dit heeft ze vaker gehad en toen ging het na een paar weken wel over. Ik heb altijd gezegd dat als er iets is en ze me nodig heeft dat ze het dan moet zeggen. Dat moment is gister gekomen. Ik heb met haar gepraat en ze zag er niet gelukkig uit. Er wordt zelfs gesproken over een eventuele opname. Dat wil ik heel graag voorkomen.'' Emil slaakt een zucht en houdt met moeite zijn tranen in bedwang. Hij krijgt steun van de groep en vervolgt zijn verhaal. ''Jongens, dit is het einde van mij in Utopia. Ik kies voor de liefde.”
Utopia zal er zonder Emil anders uit komen te zien. De worstelaar had overwicht en was de stille leider van de groep. Nu maar zien wie Emil gaat vervangen.
