Achter de schermen bij de visagie van De TV Kantine

“Ik schrik gewoon als ik in de spiegel kijk”, zegt radio-dj Gerard Ekdom. Hij zit in de visagieruimte van De TV Kantine. Voor hem staat een bonte verzameling van potjes met huidkleurige crème, kwastjes, make-up, wattenstaafjes, scharen, lijmtubes en stukjes siliconen gezichtsonderdelen. Barbara van Munster, visagist van het persiflageprogramma, is bezig hem te veranderen in zanger Henk Westbroek. Met de hangwangetjes, het pruillipje en het brilletje komt bijna automatisch ook de bijbehorende lage stem en het Utrechtse accent uit Gerards mond. Hij persifleerde Henk al eerder in zijn radioshows, maar met het uiterlijk erbij vallen alle puzzelstukjes op zijn plek. “Als ik zo over straat ga in Utrecht denken mensen echt dat ik Henk ben”, zegt Gerard grinnikend. Dan komt Carlo Boszhard hem naar de set brengen. Carlo: “Anders blijven ze aan je prutsen.”

Hollywood

Dat ‘prutsen’ aan BN’ers doet Barbara al sinds de start van De TV Kantine. Samen met Bianca van der Steen creëert ze al elf seizoenen lang de metamorfoses. “Daarvoor werkte ik al met Carlo en Irene, bij Telekids en Life & cooking. Daarin zaten ook typetjes”, vertelt Barbara als ze een paar minuutjes tijd heeft tussen twee gedaanteverwisselingen door. Ze volgde een visagie-opleiding in Hollywood, inclusief lessen in special effects. “Dat is dit dus. Mensen omtoveren in een ander.” Door de jaren heen zijn die effecten bij De tv kantine steeds verbeterd. “We begonnen met een paar neusjes, nu hebben we wangen, kinnen, oorlellen, oren, álles.” Ze wijst naar de stellingkast vol plastic bakjes met siliconen gezichtsonderdelen van BN’ers.

Patricia Paay

De transformatie van Gerard duurde iets langer dan verwacht, dus nu moet Irene Moors er snel achteraan. Zij wordt Patricia Paay. “Meestal duurt het zo’n twee uur iemand om te bouwen, maar dan moet het van begin tot eind goed gaan. Anders duurt het gemakkelijk drie of vier uur,” vertelt Barbara. “Het moet natuurlijk wel echt lijken. Als de transformatie goed is hoeft het minder uit de act te komen. En dan voelt iemand zich ook echt als de ander.” Irene zit intussen op de stoel. “Ik ben het lege canvas waarop Barbara een schilderij gaat maken”, zegt ze.

Wenkbrauwen weg

Barbara: “Dat is precies wat ik zo leuk vind aan dit werk: het frunniken aan mensen.” En dat begint bij het vergelijken van de persoon met degene die hij of zij moet worden. Wat heeft Irene niet en Patricia wel, en andersom? Irene: “Mijn wenkbrauwen moeten bijvoorbeeld altijd weg.” Barbara: “Omdat die een kenmerkend hoekje hebben.” Intussen plakt ze Irene een neus op. De ‘echte’ van Patricia. Barbara: “We laten een atelier allemaal protheses van gezichtsonderdelen van BN’ers maken. En sommige gebruiken we vervolgens ook voor anderen, de appelwangetjes van Anniko van Santen of de grote wangen van Gerda Smit zijn ook geschikt voor iemand anders met volle of juist ronde wangen.”

Opplakneus

Met een wattenstaafje met 96 procent alcohol ‘smelt’ Barbara de randen van de siliconen opplakneus weg. “Met een minder sterke alcohol werkt het niet.” Voor het opplakken van de stukken gebruikt ze twee soorten lijm. “Eentje die meteen vast zit, bijvoorbeeld voor de mond. En eentje die je nog een paar minuten kunt bewegen, om de juiste positie te bepalen van de prothese. Bijvoorbeeld voor de wangen.”

Irene heeft inmiddels ook Patricia’s lippen. En nu plakt de visagist een soort strips op haar wangen die ze met touwtjes achterop haar hoofd vastbindt. Barbara: “Een facelift zonder operatie.” Als alle onderdelen erop zitten is het tijd voor een laag poeder om het geheel te egaliseren. En dan moet het opmaken nog beginnen. “Ik gebruik make-up op alcoholbasis, normale make-up blijft niet zitten op siliconen”, vertelt Barbara. “Om het zoveel mogelijk op echte huid te laten lijken werk ik met verschillende kleurlagen: geel, wit en rood. Dezelfde tinten als in een echte huid.”

Neptanden

Voor Irene is het gepriegel aan haar gezicht na al die seizoenen de normaalste zaak van de wereld. “Ik ben nogal beweeglijk, dus ik moest best wennen aan het uren stilzitten. Maar ik zie het nu maar als een ‘zenmoment’. Sterker nog, vaak stort ik na de lunch in en val ik in slaap in de stoel.” Barbara lacht. “Voor mij maakt dat niet uit hoor. Ik ga gewoon door.” Irene: “Zij maakt kunst, voor mij zijn het de saaiste momenten van mijn leven.”

Na de wangen, wenkbrauwen, neus, bruine kleurlenzen, lippen en make-up van Patricia hoeft Irene alleen nog haar neptanden in te doen en de blonde pruik op te zetten. En ineens is ze die vrolijke, Rotterdamse diva. Nu gauw de scènes opnemen en dan moet Barbara’s kunstwerkje alweer van Irenes gezicht af. “Het hoort erbij”, zegt Barbara terwijl ze wat lijm uit een tube knijpt. Zij gaat gewoon vrolijk verder met de volgende transformatie.

 De TV Kantine | donderdag | RTL 4 | 20.30 uur