Danny Froger heeft in Expeditie Robinson zo veel pijn aan zijn arm dat hij de rest van de groep vraagt om hem naar huis te stemmen. Voor iedereen die daar niet om staat te springen, heeft de zanger behoorlijke dreigementen in petto...
“Als ik hier lang moet blijven, word ik echt gek”, verzucht Niels. Na een weekje in alle rust op finalisteneiland belandde de Penoza-acteur in de vorige aflevering weer in het basiskamp. En daar ligt hij niet helemaal lekker in de groep. “Niels is als het weer,” vindt Roeland, “je hebt er altijd last van. Het is te heet óf te koud en je doet er niets aan.” Niels zondert zich dan ook aardig af. Hij kan het zelfs niet opbrengen om met zijn kampgenoten samen te ontbijten.
Mitella
Zo leeg als Niels’ ogen op het eiland Catanawan, zo leeg zijn ook de meeste stemkokers. Herold én Roeland hebben al hun stemmen er al doorheen gejast, Soundos heeft nog maar één briefje over. Danny lijkt met de vijf stemmen die hij nog heeft de hele eilandraad naar zijn hand te kunnen zetten. Alleen zit die hand wel in een mitella: de Froger-telg heeft nog steeds last van een slijmbeursontsteking in zijn arm. Als Nicolette bij de immuniteitsproef vraagt hoe het met hem gaat, lacht Danny: “Zolang we geen dopingcontrole hoeven te doen, gaat alles goed.”
Puzzelstukken
In de proef moeten de kandidaten een puzzel maken, maar eerst dienen ze de puzzelstukken te bemachtigen door een ketel te vullen met water. Dat water halen ze op door kokers te vullen. Ze kunnen kiezen uit drie kokers: bij de groene (kleine) koker hoort een makkelijk parcours, bij de gele (middelgrote) koker een iets lastigere route en bij de rode (grote) koker moeten ze de moeilijkste hindernisbaan afleggen. Hoe meer water je in één keer op wilt halen, hoe groter de kans om van het parcours te vallen, waarna je opnieuw moet beginnen.
Omaatje
Terwijl Soundos ‘als een omaatje’ het makkelijkste parcours probeert, gaat de echte strijd tussen Niels en Herold. Als enige twee pakken zij vaak de rode koker en het bijbehorende apenkooi-parcours, met klimrek en al. Lastige hindernissen, maar met de grote hoeveelheden water vullen ze hun ketels supersnel. Die van Herold is als eerst vol genoeg om met een hefboom de puzzelstukken te onthullen. Niels moet dan nog een keer op en neer met een koker.
Immuniteit
Als Herold al even bezig is met zijn ‘puzel’, voegt Niels zich daar ook bij. “Ik blijf gefocust,” aldus Herold, “maar ik voel wel die hete adem in m’n nek.” En inderdaad, Niels weet hem in te halen en de puzzel als eerste op te lossen. Hij wint de proef, krijgt immuniteit én mag terug naar Kaj en Carlos op finalisteneiland! Nog geen 24 uur hoefde de acteur tussen de rest van de groep te zitten. “Maar ik had het wel weer gezien eigenlijk.”
Zieke geest
Als Niels terugkeert op finalisteneiland, vertelt hij de heren daar vrijwel direct wat er is gebeurd op de vorige eilandraad. Een enorme klap voor Carlos: zijn maatje Imke blijkt eruit te zijn gevlogen door een flinke lading stembriefjes van Roeland en Soundos. Carlos is woest. “Hoezo zou je al je stemmen wegdoen voor één f*cking speelster?! Wat ben je dan voor zieke geest?”
Wakker geschud
“Ik ben helemaal van slag”, vertelt Carlos even later nog. “Voor mij persoonlijk doet het heel erg pijn.” Toch leert de judoka hier wel iets van: hij is helemaal wakker geschud. “Ik wil die finale halen, zodat ook de eer van Imke is gered.” Zo boos als Carlos is over de eilandraad, zo blij is hij als Niels hem een stroopwafel geeft. Voor het eerst houdt de acteur eens geen eten voor zichzelf, maar deelt hij de koeken die hij bij zijn immuniteitsketting kreeg met Kaj en Carlos.
Brainpower
Na het stroopwafelmomentje (waarom is er geen stroopwafelfabrikant sponsor in plaats van altijd weer die WOKSAUZEN VAN GOTAN?!) is het tijd voor het duel: na zijn aankomst op finalisteneiland moet Niels één van de twee andere heren uitdagen. Hij kiest voor Carlos, omdat hij hoopt dat het duel nu een puzzel is. “En ik heb helemaal geen hoge pet op van Carlos’ brainpower.” Kijk, zo kennen we Niels weer.
Smikkelproef
Het duel blijkt geen puzzel, maar een eetproef. Niet met embryo’s of koeienogen, maar met een heerlijk gebraden kippetje! Eén kanttekening: Carlos en Niels moeten proberen hier precies 200 gram van te eten. Wie dat het best doet, blijft op finalisteneiland. “Het is gewoon een smikkelproef”, glundert Niels. Maar beide heren weerstaan de verleiding om gulzig de hele kip op te eten. Bij het wegen achteraf blijkt Carlos slechts 95 gram te hebben verorberd, tegenover 123 voor Niels. Niels mag met Kaj én de rest van de kip op finalisteneiland blijven.
Op Catanawan is het intussen business as usual: de vraag is natuurlijk wie het volgende slachtoffer wordt op de eilandraad. “Herold heeft de proef niet gewonnen”, lacht Shelly. De oud-militair glipt steeds nét overal doorheen, maar nu lijkt hij echt ‘slachtingsrijp’. “We kunnen poging vier doen om hem eindelijk naar huis te stemmen.” Ook Roeland ziet Herold graag vertrekken: “Dan ben ik onderhand de sterkste speler. Dan maak ik kans op finalisteneiland terecht te komen.” (?)
Rots in de branding
Kink in de kabel: de geblesseerde Danny voelt zich steeds slechter. “Mijn arm doet dusdanig veel pijn dat ik een verder verloop in de expeditie echt niet zie zitten.” Opstappen gaat hem te ver, maar hij vraagt de groep wel om bij de eilandraad op hém te stemmen. Daar baalt vooral Shelly van. Niet alleen omdat ze het vanaf het begin goed met Danny kan vinden (“hij is mijn rots in de branding”), maar ook omdat ze het zonde vindt van haar stembriefjes.
Butcher shop
“Ik vind het heel raar dat Danny andere spelers vraagt een stem te verspillen om zijn eer te redden”, aldus Shelly. Als de andere spelers dat Danny voorleggen, begint hij te dreigen. Met zijn vijf stembriefjes kan hij het hele verloop van de eilandraad sturen. Hij zou zelfs Shelly eruit kunnen knikkeren. “Qua stemmen heb ik hier alles te vertellen. Als ik erin blijf, wordt het Danny’s butcher shop.” Oké, oké, Danny, rustig!
Vlieg met me mee
Bij de eilandraad voegt Carlos zich (met zijn 95 gram kip achter de kiezen) weer bij de groep. Na zijn klaagrondje over Imkes exit is het tijd voor de stemming. Uit angst voor Danny’s slagerij stemmen Shelly en Soundos toch maar op de zanger die zo graag naar huis wil. En dat is genoeg: Danny mag vertrekken. Op de valreep hoorden we hem in deze aflevering wel eindelijk een stukje zingen. Heel toepasselijk, vlak voordat hij terug naar Nederland vloog, koos hij de Trijntje Oosterhuis-klassieker: Kom vlieg met me mee, over land over zee... Maar de rest van de expeditie, dat avontuur ginds achter de horizon, zal hij niet meer meemaken.
Lees ook:
Onze recap van aflevering 11
