Wow, Expeditie Robinson haalt echt het slechtste in mensen naar boven. In een ruzie over matrasjes, vroeg opstaan en vuur maken gaan Roeland en Shelly volledig uit hun plaat.
Het begon allemaal nog zo vredig op het eiland Catanawan. De ‘aangename verrassing’ die Nicolette Kluijver vorige week aankondigde, blijkt een enorme tonijn. “Binnen een vloek en een zucht ontdeden we die van z’n ingewanden”, lacht Roeland. Supersnel bereidt de groep de vis en zitten ze te smikkelen. “Zonder onenigheid!” Niels en Kaj krijgen dezelfde traktatie op finalisteneiland. “Als je dit in een restaurant bestelt,” zegt Kaj, “dan vreet je jezelf in de schuldsanering!”
Bromance
Bij een kampvuurtje op het strand bespreken Niels en Kaj wat ze geleerd hebben tijdens de expeditie. “Je hoeft niet altijd de clown uit te hangen”, weet Kaj nu. “Je komt ook jezelf tegen.” En deze avond blijkt opeens dat Niels, die eerder zo veel mogelijk voedsel voor zichzelf wilde houden, een ander ook iets gunt. “Ik gun jou de finale net zoveel als mezelf”, zegt hij tegen Kaj. Ook nu Carlos en Imke bruut uit elkaar zijn gerukt, hangt er nog wat liefde in de lucht: op finalisteneiland lijkt een heuse bromance te ontstaan.
Pusbillen
Op Catanawan is er iets meer spanning, want de proef komt eraan. Voor Herold is dat geen pretje: na weken overal tussendoor te sneaken met nul stembriefjes op zak lijken zijn dagen op het eiland nu echt geteld, dus hij voelt een enorme druk om immuniteit te winnen. Ook Shelly ziet flink op tegen de proef: door een huidinfectie heeft de Galileo-presentatrice grote abcessen van pus op haar billen. Heel heftig: ze slaapt er zelfs amper van. “Ik heb alleen maar liggen huilen van de pijn,” baalt ze, “ik trok het gewoon niet meer.”
Chill
Gelukkig voor Shelly en haar pusbillen hoeven de kandidaten bij de proef niet te zitten, liggen of rollen: ze moeten op plankjes gaan staan en met hun handen (en gestrekte armen) achter hun rug aan een handvat hangen. Via een ingenieuze constructie kan presentator Dennis Weening de handvatten langzaam laten zakken, waardoor de kandidaten steeds verder voorover kantelen. Wie het langst blijft staan, wint de proef. Shelly is blij: “Dit is heel chill voor m’n bil!”
Uitgecheckt
Soundos ligt alwéér als eerste uit de race. “Mijn armen werken gewoon niet meer”, zucht de cabaretière. “Die zijn volledig uitgecheckt.” Ook Roeland checkt uit: hoewel hij z’n pijn hardop probeert aan te spreken (“nee, nee, nee!”) en daarmee en passant wat tegenstanders afleidt, kukelt de acteur in het water. Vervolgens valt Shelly naar voren en gaat het nog tussen Carlos en Herold. “Carlos heeft meer torso,” analyseert Herold, “meer spieren aan z’n lijf. Maar dat is ook massa. Ik ben lichter.” Toch valt de oud-militair eerder. Carlos gaat terug naar finalisteneiland!
Donderstraal op!
Na de kip van vorige week en de megatonijn van zojuist mag Carlos nóg meer eten naar Niels en Kaj brengen: hij krijgt een mand met groenten mee, opvallend genoeg zónder de all natural woksauzen van Gotan. Verder neemt Carlos het nieuwtje mee dat Kajs maatje Danny op de vorige eilandraad naar huis is gestemd. “Nee joh”, schrikt Kaj. “Donderstraal op!” Na dit slechte bericht krijgt Kaj ook nog eens te horen dat Carlos hem uitkiest om tegen te duelleren. “Anders ga jij wel héél makkelijk naar de finale.”
Vuur maken
Carlos en Kaj krijgen een vrij basic Expeditie Robinson-proef voorgeschoteld: vuur maken. Als ze een touwtje door weten te branden, komt er een fakkel los. Wie daarmee als eerste een nieuwe vuurschaal bereikt, mag op finalisteneiland blijven. Carlos lijkt favoriet, omdat hij in de afgelopen weken vaker vuur heeft gemaakt. “Ik hield me daarbij altijd een beetje afzijdig”, aldus Kaj. Toch wint Kaj het duel. Carlos voegt zich na een kort intermezzo weer bij de rest van de groep.
En op Catanawan is opeens de bom gebarsten. Terwijl Carlos op finalisteneiland zat, wilde Shelly een deel van zijn bamboebladeren-matrasje gebruiken om wat beter te kunnen slapen na haar slechte nachten. Roeland had alleen hetzelfde idee en opeens komt er een enorme lading opgekropte frustraties uit. “Shelly, het is steeds: kan je dit, kan je dat, kan je zus, kan je zo? Je bent voor alles afhankelijk van anderen!”, snauwt de acteur. “Je hebt twee dagen bijna niets gedaan. En in de proef gaat het opeens wel weer allemaal goed!”
Bekvechten
“Ik lig al twee nachten te huilen met die pusbil!”, slaat Shelly terug. “Wat bezielt jou om zo tegen mij te doen?” Wat volgt: bekvechten, schelden en verwijten. Wat is dit tenenkrommend, maar wat is het tegelijkertijd smullen! Herold staat erbij en kijkt ernaar: hij heeft wel baat bij deze ruzie, want Shelly heeft nog drie stembriefjes over en kan dus op de eilandraad bepalen wie er moet vertrekken. Als het conflict met Roeland uit de hand loopt, kan ze zomaar op hem stemmen en dan kruipt Herold wéér door het oog van de naald.
Kinderachtige man
Roeland vindt dat Shelly maar moet laten zien dat ze ook vuur kan maken en blijft dat maar herhalen. “Laat dan zien dat je het kan!” Maar als hij zelf bezig is met vuur en Shelly het wil overnemen, is het weer niet goed. Shelly: “Wat een kinderachtige man ben jij!” Roeland: “Fijn dat jij opeens weer helemaal beter bent!” Shelly: “Wat ben jij gemeen!” Terwijl Shelly oliebolletjes maakt, realiseert Roeland zich: “Oliedom! Ik geef Shelly nu een reden om mij weg te stemmen.”
Sfeer aansnijden
Soundos, die eerder het bloed onder de nagels vandaan haalde bij sommige kampgenoten, brengt nu juist als enige wat luchtigheid in de groep. Na de oliebollen: “Zullen we nu als toetje de sfeer aansnijden?” Even later: “Nou, wordt de eilandraad toch nog spannend!” En inderdaad, Shelly twijfelt écht op wie ze moet gaan stemmen. “Ik zit in conflict tussen m’n gevoel en m’n verstand”, legt ze uit. “M’n verstand zegt: Herold moet weg, want die is in proeven het lastigst te verslaan. Maar m’n gevoel schreeuwt: Roeland, Roeland, Roeland!”
Ongemeend excuus
Hoewel Roeland op het eiland nog z’n excuses aanbiedt, laait de ruzie weer op in het anders zo gemoedelijke gesprekje bij de eilandraad. Als Dennis en Nicolette vragen wat er nou precies misging op Catanawan, zegt Roeland dat hij zich er al langer aan ergerde dat Shelly lang in bed lag en bij de proef ‘opeens’ weer sterk was. “Dus het was een heel ongemeend excuus?”, zegt Shelly verbijsterd. Ze vraagt de rest van de groep of ze inderdaad weinig uitvoert in het kamp. Nee, nee, ze doet evenveel als de rest eigenlijk. Wat is dit een pijnlijke aflevering hè?
Verstand
Herold, Soundos én Roeland hebben geen stembriefjes meer over, dus als Carlos zich weer bij de groep heeft gevoegd, is de keuze aan hem en Shelly: wie moet er naar huis? Ze zetten allebei één briefje in en doen dat allebei op... Herold! Shelly laat haar tactiek boven haar frustraties gaan. “Eigenlijk wil ik Roeland natuurlijk heel snel van het eiland hebben”, aldus Shelly. “Maar ik ga voor m’n verstand, niet voor m’n gevoel.”
Adonissen
En dus neemt de groep afscheid van Herold. De oud-militair overleefde maar liefst vier eilandraden zonder nog stemmen over te hebben. Hij is erg trots dat hij steeds als tweede of derde eindigde in de proeven, achter ‘jonge adonissen’ als Carlos en Niels. “Elke seconde die ik hierin gestopt heb, was het dubbel en dwars waard. Ik had het voor geen goud willen missen.” En oké, hoe tenenkrommend het ook was, wij hadden deze aflevering voor geen goud willen missen.
Lees ook:
Onze recap van aflevering 12
