Een roadtrip van twee weken door de VS, zonder de kinderen. Frans en Mariska Bauer raken niet uitgepraat over hun nieuwe programma Frans Bauer in Amerika. Het was fantastisch. Maar ook: wat is Nederland toch lekker gewoon.
De leukste kijktips
The Girl in the Spider's Web
Gooische vrouwen: Wat voorafging
Wat was de bijzonderste halte?
Frans: “De amish, dat vergeet ik nooit meer. Die mensen leven zoals tweehonderd jaar geleden, zonder techniek, zonder stroom. Voor mij was het nare ellende.”Mariska: “Wij waren er een paar dagen, dan valt het nog wel mee, maar stel je voor dat je altijd zo moet leven. Zonder telefoon, zonder televisie, een spijkerbroek kennen ze niet, ze lopen allemaal in klederdracht. Ze maken zelfs geen foto’s. Ze borduren de naam en geboortedatum van hun kinderen en hangen dat aan de muur. Onvoorstelbaar.”
Hoe hebben jullie de beroemde Amerikaanse gastvrijheid ervaren?
Frans: “Amerikanen zijn onvoorstelbaar vriendelijk en gastvrij, alles is gericht op service. Je komt er geen vies toilet tegen. Tegelijkertijd kun je je ook afvragen hoe echt het allemaal is. Op de dag dat we de echte Rocky ontmoetten, de man op wie die film is gebaseerd, waren we te gast bij een boksgala. Wij zaten aan de hoofdtafel en het was alsof ze ons al jaren kenden. Ontzettend leuk, maar ik vraag me dan wel af of ze je de volgende dag nog zouden herkennen.”
Wat maakte de meeste indruk?
Frans: Ons bezoek aan Ground Zero in New York was wel het indrukwekkendste moment van de reis. Bij het monument van 9-11 liggen elke dag witte rozen bij de namen van slachtoffers die die dag jarig zouden zijn. Dat komt wel even binnen.”
Mariska: “Ik had daar kippenvel, het is er stil, niemand lacht, de wind blaast het water van de kunstmatige watervallen zachtjes in je gezicht. Het was zo groot, zo indrukwekkend. Ze gaan er daar zo mooi mee om.”
Hoe was het om zonder jullie vier kinderen op stap te zijn?
Mariska: “De eerste dagen was het voor mij wel even wennen, ook voor de kinderen was het een dingetje dat mama weg was, zeker voor de jongste van acht. Gelukkig heb je tegenwoordig zo veel manieren om contact te houden met thuis. We vertelden ze elke dag wat we hadden meegemaakt. Onze kinderen vonden het leuk voor ons dat we dit mochten meemaken.”
Frans: “Maar nu mag Maris niet meer weg, zeggen ze. Ik wel, dat zijn ze gewend. Ach, de moeder is toch de spil van het gezin, dat moet je als vader accepteren.”
Jullie waren ook in Graceland, het huis van Elvis Presley
Frans: “Dat was ook superleuk. Ik dacht altijd al dat Elvis eigenlijk een heel gewone man was, en dat bleek ook zo te zijn. Hij woonde voor Amerikaanse begrippen niet in een heel groot huis. We mochten alle kamers zien, ook die waar nooit iemand in mag. Weet je wat zo bizar is? Je blijft toch met de vraag zitten of hij nou echt is overleden. Er zijn best veel rare dingen. Zo is er na zijn dood een foto gemaakt bij zijn huis, waarop hij is te zien. Ook zou je de foto van zijn laatste optreden eens moeten vergelijken met de foto van Elvis in zijn kist.
Mariska: “Die lijkt dus helemaal niet.”
Wat vonden jullie minder fijn?
Mariska: “In New York werd ik helemaal gek van de herrie. Het is er zo druk, al die mensen, de hele dag sirenes, het gaat maar door. Niks voor mij.”
Frans: “Als je in Amerika bent geweest, ga je nog meer van Nederland houden. Bij ons is alles echt. Als mensen blij zijn, dan zijn ze echt blij, verdriet is ook oprecht. In restaurants krijg je normale porties, dáár krijg je een liter cola voor je neus. Alles is zo overdreven.”
Wat was de mooiste plek?
Mariska: “Toch ook weer bij de amish. Het is daar een beetje heuvelachtig, het land wordt nog ouderwets geploegd met paarden. Je gaat een oud bruggetje over en dan ben je in amish-land. Een compleet andere wereld, alsof je teruggaat in de tijd. Dat zo’n plekje kan bestaan vond ik bijzonder.”
Frans: “De stilte was bijzonder, er zijn geen auto’s en in de ochtend zie je kinderen in klederdrachtpakjes naar school lopen, in de verte zie je een paard en wagen. Het was net alsof ik in een film zat, dat gevoel had ik wel vaker tijdens onze reis.”
En het eten, hoe was dat?
Frans: “We waren bij de zoon van de man die de Big Mac heeft bedacht. Dat was bijzonder want onze eerste romantische date toen we 16, 17 waren, was bij McDonalds. Die hamburger was voor mij dus wel een hoogtepunt. Ik heb ook het favoriete pindakaasbroodje van Elvis geproefd, niet te hachelen zo vet.”
Mariska: “Ik vind de chicken wings die ze overal hebben echt superlekker. En wat mij betreft mogen ze de refill, dat ze je glas gratis bijvullen, ook in Nederland invoeren. Als wij met de kinderen uit eten gaan tanken ze altijd lekker door, dus dat zou de perfecte oplossing zijn.”
Waarom moeten we naar dit programma kijken?
Frans: “Wij laten het echte leven in Amerika zien, door onze ogen.”
Mariska: “We spraken wildvreemden aan op straat. Gewone mensen die in zo’n groot land vaak hun verhaal niet kwijt kunnen.”
Frans: “Dit is heel anders dan de andere programma’s die ik tot nu toe heb gemaakt. Een rollercoaster van emoties. Vol bijzondere en absurde dingen. Een aflevering vliegt voorbij voordat je er erg in hebt.”
Frans Bauer in Amerika, zaterdag - NPO 1 • 22.10 uur
