Glennis Grace (39) vertolkt in The Passion de rol van Maria. Wij zochten de zangeres thuis op en spraken met haar, over haar grote droom, de liefde voor Amsterdam en het moederschap. “Net als Maria moet ik mijn zoon leren loslaten.”
Een aandoenlijk tafereeltje in huize Grace: zoontje Thony knuffelt uitgebreid zijn moeder als hij op het punt staat om met zijn vriendjes naar de kermis te gaan. “Je stuurt me wel een berichtje als je daar bent hè?” vraagt zijn moeder hem op vriendelijke doch dwingende toon. “Ja mam”, luidt het antwoord voordat hij de deur achter zit dichtdoet. Glennis lacht: “Hij is lief en heel grappig. Ik ben dol op hem.” En dan serieus: “Na de zomer gaat hij naar de middelbare school. Daar zie ik enorm tegenop, want ik weet niet of hij er klaar voor is. Hij dénkt van wel, maar hij is ook nog best speels. Van mij had hij nog wel een jaar op de basisschool mogen blijven. Nu sluit hij een fase af, wordt hij echt een jongen en moet ik hem langzaam loslaten. Dat vind ik heel moeilijk, want hij is pas elf.”
Schuldgevoel
Door haar onregelmatige artiestenbestaan kan Glennis, die niet meer samen is met Thony’s vader, er niet altijd voor haar zoon zijn. “Als ik hem vanwege een optreden in het buitenland een paar dagen niet zie, voel ik me daar enorm schuldig over. Ook dat is een kwestie van loslaten. Gelukkig heb ik een heel blij en tevreden kind dat nooit zeurt en de situatie begrijpt. Ik praat er ook veel met hem over, zodat hij weet waar hij aan toe is. Bovendien laat ik hem niet bij vreemden achter. Zijn vaste oppas is een goede vriendin van mij. Zij heeft ook een zoontje, en hij is graag bij haar. Daarnaast heeft hij natuurlijk een vader en grootouders.”
Maria in The Passion
Glennis Grace, de toegewijde moeder. Sommige mensen kunnen het zich misschien moeilijk voorstellen. De in de Jordaan opgegroeide zangeres staat, zoals ze het zelf zegt, bekend als een ‘banjer’. Jordanees voor kreng of boefje. “Jordanezen zijn nogal recht voor hun raap. Ik geef toe dat ik best fel kan zijn. Ik zeg gewoon waar het op staat. Niet iedereen kan daar even goed mee omgaan.” De verrassing was dan ook groot toen ze haar voor de rol van Maria in The Passion vroegen. “In eerste instantie moest ik hard lachen. Ik als Maria? Toen ik hoorde dat het in Amsterdam ging plaatsvinden, snapte ik dat ze bij mij uitkwamen. Ik vind het ook wel een eer, want het is een indrukwekkend evenement waar miljoenen mensen naar kijken.”
Wat heb je met het paasverhaal?
“Ik kende het in grote lijnen; op school is het me ooit verteld. Voor The Passion heb ik me er wat meer in verdiept. Het is een mysterieus verhaal met mooie boodschappen, maar het heeft geen religieuze betekenis voor mij. Ik geloof in het universum, niet in een god. Ik ben ook niet religieus opgevoed. Mijn vader is christen, maar bracht zijn geloof nooit ter sprake. Waarschijnlijk omdat mijn moeder, een overtuigd atheïst, dat niet toestond. Wel ben ik als kind eens naar de kerk geweest. Dat vond ik heel boeiend, misschien juist omdat het onbekend terrein voor mij was. Ook de bekende Bijbelverhalen, die ik op de een of andere manier toch heb meegekregen, vond ik altijd enorm fascinerend. En ik heb jarenlang een kruisje gedragen, dat heb ik inmiddels aan mijn kind doorgegeven.”
Hoe ga je Maria vertolken?
“Ik zoek naar wat we gemeen hebben: het moederschap. Alles wat ik ervaar met mijn eigen kind – de zorgen, de angsten, het leren loslaten – neem ik mee. Maria’s zoon werd gekruisigd, daar kan ik me niets bij voorstellen. Maar ik kan me wel voorstellen hoe bang je bent als moeder wanneer je kind iets naars overkomt. Daarbij helpt het natuurlijk dat ik straks een outfit draag. Op het moment dat ik die sobere jurk draag, voel ik me al heel erg Maria.”
The Passion is dit jaar in de Bijlmer. Voelt dat als een thuiswedstrijd?
“Ja, ondanks dat ik er zelf niet vandaan kom. Ik ken de Bijlmer een beetje doordat mijn ouders er vrienden hebben wonen. Als we die vroeger bezochten, was dat best een spannende happening. In die tijd was de Bijlmer de gettowijk van Amsterdam. Maar ik vond het altijd reuze spannend. Ik was als kind al nergens bang voor. Inmiddels is de Bijlmer enorm opgeknapt en vind ik het te gek dat The Passion daar wordt opgevoerd. Ik ben altijd iets zenuwachtiger als ik in Amsterdam optreed. De verwachtingen van het thuispubliek zijn toch een stuk hoger. Amsterdammers zijn sowieso behoorlijk kritisch.”
Je woont nu tien jaar in Almere. Mis je Amsterdam?
“Enorm! Ik voel me ook nog steeds Amsterdammer in hart en nieren. Ik ben voor Thony naar Almere gegaan, vanwege de rust. Maar nu wil ik graag weg. Het is hier zo stil en ik heb reuring om me heen nodig. Ik ben nog regelmatig in Amsterdam. Mijn ouders en Thony’s vader wonen er. Het liefst keer ik morgen terug, maar voor mijn kind is het beter als ik hier nog even blijf. Bovendien weet ik niet hoe mijn carrière zich gaat ontwikkelen.”
Je werkt hard aan een internationale doorbraak. Vorig jaar ging een video van jou, waarin je een Whitney Houston-cover zingt, wereldwijd. Wat is er sindsdien gebeurd?
“Op sociale media heb ik duizenden buitenlandse volgers erbij gekregen, waardoor ik inmiddels een behoorlijke fanbase heb opgebouwd. Filmpjes van mijn optredens worden twintig miljoen keer bekeken en ik krijg enorm veel reacties. De video is ook door een aantal Amerikaanse websites opgepikt, dus ook daar beginnen ze me te ontdekken. Door die internationale aandacht word ik steeds vaker voor optredens in het buitenland geboekt. Meestal zijn dat zakelijke evenementen waar ik een paar nummers mag zingen. Zo was ik afgelopen maand in Barcelona en Wenen. Onwijs leuk, ook omdat ik er met mijn eigen band kan spelen.”
Je maakt er geen geheim van dat je Amerika wilt gaan veroveren. Hoe serieus is dat?
“Heel serieus. Ik heb daar een Amerikaans team dat nauw samenwerkt met mijn team hier. Gezamenlijk hebben we een plan bedacht hoe we dat op poten gaan zetten. Onlangs ben ik weer voor een paar dagen in Los Angeles geweest en daar zijn mooie dingen uit voortgekomen. Het is tof om te merken dat Nederland zo begaan is met het feit dat ik daar langzamerhand voet aan de grond krijg.”
Zie je jezelf daar ooit wonen?
“Ik sluit niets uit. Als dat nodig is om in Amerika door te kunnen breken, doe ik dat misschien wel. Maar ik zal altijd weer terugkomen. Amsterdam is mijn thuis.”
The Passion, donderdag - NPO 1 • 20.30
