Het thema van de halve finale was verrassend genoeg… halve finale. Gelukkig waren de opdrachten iets creatiever.
Signatuuropdracht: Notentaart
De jury wilde geen pinda’s in de taart aantreffen, wat de borrelnootfabrikanten ook beweren dat zijn peulvruchten. Ook de kokosnoot was van deelname uitgesloten, maar verder mochten de vier vrouwen in 1.5 uur alle soorten noten gebruiken om hun eigen taart te maken. De spanning zat er direct in bij Maroeska die de finale van zichzelf moest halen omdat het de kroon op haar werk zou zijn. Hanneke gaf alweer grif toe nerveus te zijn. Ze was ook wat brak omdat ze de avond ervoor een iets te gezellige bruiloft had gehad en daardoor niet vooruit te branden was. André gaf haar voor de zekerheid een aspirientje en een glaasje water terwijl ze met haar appelnotenslof in de weer was. Nicole ging voor pecan pie met hazelnoot, Anne maakte een taartvariant van de Turkse baklava.
Maroeska ging voor de less is more aanpak. Ze bakte een klassieke Italiaanse hazelnoottaart die zo machtig was dat een mespuntje al vullend was… al was ze helaas wel een mespuntje zout vergeten. Zowel Hanneke als Nicole hadden vrij middelmatige jurybeoordelingen, Anna oogstte complimenten voor haar originele Turkse traktatie waar je van blijft eten. Bravoure was het enige dat ontbrak aan de Piemontese notentaart van Maroeska die lekker was, maar een beetje simpel was. Ook het zout werd gemist door Janny.
Technische opdracht: Bak een kaartenhuis
Een uur en drie kwartier, die tijd kregen de vier bakkers voor de technische opdracht: een kaartenhuis van als speelkaarten gedecoreerde koeken. In de jurytent verklaarden Janny en Robèrt hoe lastig de klus was: er moest snel gewerkt worden en zowel het karamel als garneerglazuur moesten perfect zijn anders zakte alles als het verre van spreekwoordelijke kaartenhuis in elkaar. Anna merkte met een lach op dat er uitgerekend in een halve finale met vrouwen ineens gebouwd moest worden, terwijl iedereen druk in de weer ging deeg te rollen voor de koekkaarten. Uiteindelijk werd het een heuse haastklus om de kaarten op tijd en mooi af te werken.
André dacht te helpen door rond te gaan met het voorbeeld, maar was meer last dan hulp voor de stressende bakkersvrouwen die met nog tien minuten op de klok nog niet begonnen waren aan het bouwgedeelte van de opdracht. Uiteindelijk stond er vier kaartenhuizen klaar om geproefd te worden. Hanneke eindigde op de vierde plaats omdat “alles” misging, Maroeska kreeg de derde plaats, Nicole pakte de tweede plek en Anna ging wederom met de winst aan de haal.
Spektakelstuk: Kunstwerktaart
Voorafgaand aan het spektakelstuk meenden Janny en Robèrt dat Hanneke in de gevarenzone zat en dat ook Maroeska op moest passen. Ditmaal moesten ze in drie uur een baksel produceren op basis van een kunstwerk. Pistache-amandeltaart met absinth op basis van Vincent van Gogh voor Maroeska, ook Anna ging voor Van Gogh en combineerde zijn Zonnebloemen én de Sterrennacht. Hanneke koos voor een abstract baksel met Mondriaan vulling en Nicole ging een chocoladevariant maken van ‘De kus’ een schilderij van Peter Berendsen.
Maroeska ging gebukt onder heftige stress en ook Hanneke moest kalm blijven. Anna ging met penseelstreken en militaire precies te werk en Nicole wist haar chocoladewerkje met succes uit de vorm te krijgen. Nicole mocht het eindresultaat als eerste presenteren en kreeg complimenten van Janny, al vond Robèrt de vulling iets te zoet. Anna was niet helemaal tevreden, maar Robèrt herkende de taart direct als een Van Gogh. Janny vond de combinatie knap en de smaken fantastisch: een verrukkelijke dooreettaart. Hanneke’s Mondriaantaart kreeg het predicaat “briljant idee”, maar Robèrt meende dat de ganache te machtig en aanwezig was. De absinttaart van Maroeska wekte uitsluitend superlatieven op: zowel de smaak als het plaatje waren fantastisch.
Meesterbakker
In hun tentje waren Janny en Robèrt er al snel uit wie meesterbakker van de week werd. Al lag het niveau van de finalisten wel erg dicht bij elkaar, Anna was uiteindelijk degene die over de hele halve finale het best gepresteerd had. Met een mix van opluchting en vreugde liet de beroepsmilitair het verlossende woord op zich inwerken.
Afvaller
De concurrentie was te zwaar voor Hanneke. Sportief als ze is, nam ze haar verlies met opgeheven hoofd. Ze had immers een toptijd gehad en was trots op hoe ver ze was gekomen. Er werd dan ook geen traantje gelaten, het is goed zo.
Volgende week: de grote finale
