Het verhaal van Susan en Joost in Ik Vertrek

5 december 2015 12:30 | amusement | Door Televizier

© TROS

Meestal zie je in Ik Vertrek hoe je vooral níet moet emigreren. Maar bij Susan Jans (44) en haar vriend Joost Cobet (53) verliep de emigratie gesmeerd. 

De filmploeg van Ik Vertrek kwam op 27 november 2014 voor het eerst langs bij Susan en Joost in Almere. Elf maanden later zijn ze de trotse eigenaren van Finca del Mundo, een bed and breakfast in de ­Andalusische bergen in Spanje. „Ik heb altijd al in het buitenland willen wonen”, vertelt Susan. „En toen ik mijn bedrijf voor een goede prijs kon ver­kopen, besloten we dat de tijd rijp was het roer om te gooien en die droom na te jagen.

Defensie

We hebben alleen niet echt een horeca-achtergrond. Joost was cateringmanager bij Defensie en ik had een eigen financieel adviesbureau, maar we werken allebei graag met mensen. Het was zeker geen impulsieve beslissing; we hadden al een huis in Alicante, ik spreek de taal en we zijn twee jaar door Andalusië gecrost om panden te bezichtigen voordat we tegen ons droomhuis aanliepen.”

Opknappertje

Het landhuis, op 350 meter hoogte, bleek wel een opknappertje. Toen Susan in januari 2015 arriveerde, was er geen water, elektriciteit of riolering. Ramen en deuren ont­braken en ook aan­nemer Marcelo nam het niet zo nauw met de afspraken. Om zo snel mogelijk geld te kunnen verdienen, begonnen ze met het bed and breakfastgedeelte. „Tijdens de feestdagen stonden wij te slopen en te breken. We wilden in mei open en er was zo veel te doen dat we echt roofbouw hebben gepleegd op ons lichaam.


Door het vele schilderwerk en sjouwen met zware tegels kreeg Joost last van zijn rug en knieën. Ik negeerde al mijn eigen pijntjes net zo lang tot mijn elleboogspieren bijna gescheurd waren. Dat we in die tijd op matrassen op de grond sliepen tussen de verhuisdozen was ook niet bevorderlijk. Maar
dat weet je van tevoren, so be it.” 

Zoon blijft hier

Ook lastig voor Susan was het gemis van haar 17-jarige zoon Levy. Hij bleef achter in Nederland vanwege zijn studie. „We hadden er vooraf uitgebreid over gesproken en er was tijd om aan het idee te wennen. Maar toen het afscheid daar was, bleek het toch heftiger dan verwacht. Intussen is hij hier geweest. Toen hij zag waar we het voor deden en dat het goed ging, was hij erg trots.”

Bloggen

Gelukkig lijkt al het afzien dus niet voor niets. Susan en Joost haalden de geplande openingsdatum en de boekingen stromen binnen. Opvallend genoeg komen er ook veel buitenlandse gasten naar Finca del Mundo, wat ‘landhuis van de wereld’ betekent. „Sterker nog, de eerste Nederlandse gasten zagen we pas half juli!”, lacht Susan. „Tot die tijd waren het voor­namelijk Marokkanen, Zwitsers, Fransen, Russen en zelfs Saoedi’s die ons wisten te vinden. Het geheim is je doelgroep te bereiken en hun aandacht vast te houden, ook op sociale media. Natuurlijk hebben we een eigen website, maar tijdens de verbouwing heb ik ook een blog bijgehouden over de stand van zaken en ik ben actief op Facebook. Zo bereik je echt veel mensen. We hebben zelfs al boekingen voor januari, juli en augustus 2016.”

Mañana

Susan en Joost kijken terug op een geslaagd, maar pittig avontuur. „We maken lange dagen, van ’s morgens 7.00 tot soms wel 1.30 uur en het is hard ­werken. Maar als je zo veel tevreden gasten hebt gehad en je ’s avonds op je eigen terras kunt genieten van het prachtige uitzicht, dan weet je dat het allemaal de moeite waard is geweest. En dat we na elf maanden nog steeds geen officiële elektriciteitsmeter hebben, omdat de gemeente nog altijd niet weet op welk adres het paaltje de grond in moet... Ach, dat komt wel goed. Mañana!”

Ik Vertrek zaterdag 21.15 • NPO 1


Meer over