Op Witte Donderdag vindt, ditmaal in het historische Dordrecht, voor de negende keer The Passion plaats. Thema: Je bent niet alleen. De boodschap van hoop is zangeres Edsilia Rombley uit het hart gegrepen.
Hoe zie jij de Mariafiguur?
“Ze is een sterke vrouw, droevig en zorgzaam. Een vrouw die niet weet waarin ze terechtkomt. Ik probeer me in te leven in dat moederschap, hoe moeilijk het is dat je op een dag je kind moet loslaten, zal gaan verliezen. Bij mij is er altijd de angst dat mijn kinderen iets overkomt. Mijn jongste dochter vroeg vorig jaar bij de uitzending van The Passion: ‘Waarom wordt hij verraden en meegenomen?’ Eigenlijk had ik geen antwoord. Want ja, hoe kan de ene mens de ander zoiets aandoen? Ik begrijp het zelf niet eens en dan valt het een kind zeker niet uit te leggen: waarom bestaat het kwaad?”
Welk verhaal vertelt The Passion vooral?
“Het is een verhaal van vandaag. Over verraad en jaloezie, maar ook over vriendschap. Over het goede en over hoop. Juist voor mensen die het minder getroffen hebben, is hoop zo belangrijk. Daaruit put je kracht en doorzettingsvermogen om het leven aan te kunnen, met al z’n mooie en slechte kanten.
Pasen is zo’n prachtig feest. Wij vieren het net als alle grote feestdagen vooral samen, maken een heerlijk ontbijt, gaan soms naar een dienst en zingen met elkaar. Ik ben katholiek gedoopt en opgevoed, we gingen naar de kerk en ik heb communie gedaan. Toen ik met Tjeerd getrouwd was gingen we naar de diensten van zijn vader, Huub Oosterhuis. Daar zag ik dat je het geloof ook ruimer kunt beleven. In hun opvatting over God past het woordje ‘goed’. En daar geloof ik in: het goede. Er zijn tijden waarin ik wil danken voor al het mooie dat ik ontvang en vragen om over ons te waken.”
Het thema van The Passion dit jaar is #jebentnietalleen.
“Onlangs hoorde ik iemand zeggen: ‘Ik hoor nergens bij.’ Het was een actieve, volwassen man die fijn werk heeft en alles doet wat hij leuk vindt, maar toch ‘ik hoor nergens bij’. Dat vond ik zo treurig! Vooral omdat het iemand was van wie je zo’n uitspraak niet verwacht. Juist mensen met veel talent, die succesvol zijn en beroemd, kunnen zich alleen voelen.
Mensen vinden je vaak geweldig als je aan de top staat; dan zijn ze opeens jouw beste vriend of vriendin. Maar in een mindere periode zie je ze niet. Daarom zijn familie en vrienden belangrijker. Ik ben het gelukkigst als we met z’n allen in het familiehuis zijn en met elkaar praten en lachen. Er is altijd die degelijke basis als er bijvoorbeeld weer een sterfgeval is. Want dat is het enge van ouder worden: je weet dat steeds meer mensen om je heen zullen wegvallen. Alles wat je dierbaar is, kun je verliezen en dat maakt kwetsbaar.”
Geeft succes dan ook een soort angst?
“Vroeger zeker. Rond m’n 26e vond ik dat ik er een studie bij moest gaan doen, want als dit werk zou ophouden, dan had ik geen diploma’s en wat dan? Dit kon toch niet duren? Het was een paniekaanval. Tjeerd zei: ‘Kijk nou naar je volle agenda! Alles gaat toch goed?’ Intussen is mijn vertrouwen gegroeid, ook in mezelf. Een paar jaar geleden werd ik gevraagd om een verhaal te bedenken voor de kinderboekenserie Huggybird, over een blauw vogeltje.
Ik bedacht magische toverballen, die hem telkens in het dier veranderden dat bij een kleur past. Roze bij een varken, wit bij een schaap, groen bij een kikker. Zo ontdekt Huggybird dat ze allemaal iets bijzonders hebben, maar dat hij toch blij is om die blauwe vogel te zijn. Ooit sprak op straat een wildvreemde me aan: ‘Vertrouw op jezelf,’ zei hij, ‘want wat jij allemaal bereikt hebt komt ook door jezelf.’ Ik reageerde verrast, maar ik dacht: hij heeft gelijk. Niemand heeft mij leren zingen of entertainen. Het gaat erom wat je doet met de kansen die je krijgt. Ik heb van al mijn ervaringen geleerd.”
The Passion | 18 april | NPO 1, NPO Radio 2 en NPO Start | 20.30 uur
