Boer zoekt vrouw Internationaal, deze week de laatste, was een succes. Maar waren de boeren ook succesvol in de liefde?
De belangrijkste conclusie van dit nieuwe seizoen BZVI: we missen een boer Aad. De bloemenboer uit het vorige seizoen zocht ‘een stukje geborgenheid’, maar zei ook tegen zijn nieuwe liefde Jeanet dat het haar eigen schuld was dat haar hand bloedde als een rund. ‘Had ze maar handschoenen moeten dragen’, toen ze distels afsneed.
Nee, zo’n type was er in dit internationale seizoen niet. Ondanks dat viel er genoeg te genieten. Sommige boeren hebben hun keuze voor een partner al gemaakt. Maar is dat ook de juiste geweest?
Wim
Vooral boer Wim zorgde voor exotische taferelen die we niet gewend zijn van de Nederlandse boeren. Zijn enorme boerderij in Tanzania was er van een adembenemende schoonheid, en Wim zelf zorgde ook voor het nodige vermaak. Wim is reusachtig in lengte en breedte en praat altijd over zichzelf in de derde persoon. „Zie je dat zitten in Afrika, met Wim?” Dezelfde Wim raakte tot vervelens toe – ook van zijn logées - niet uitgepraat over alle zaden en groenten op de ‘boerderie’. De dames wilden gezóend worden, maar daar begon Wim niet aan. Een stevige hand, die konden ze krijgen. Toch is er volgens een deskundige al een vonk overgesprongen tussen Wim en een van de dames. Wie? Dat leest u in het kaderstuk rechts op de pagina.
Aletta
Bij Aletta op de geitenboerderij werd er vooral gezweefd. De meeste briefschrijvers hadden – net als haar geiten - een sik en praatten in spirituele oneliners. Ze hadden het veel over ‘zich kwetsbaar opstellen’ en ‘hun gevoelens tonen’, maar daar had Aletta helemaal geen trek in. Ze liet de mannen zich het schompes werken op de geitenboerderij en maakte zelf nog meer uren. Melken, zagen, kaas maken en vooral géén leuke uitjes op Bonaire plannen. Aletta deed alles om een gesprek te voorkomen, hoezeer haar mannen ook hunkerden naar een teken van affectie. Aletta maakt deze week haar keuze. In het kader leest u voor wie ze volgens een deskundige moet kiezen – en waarom.
Johan
De ontroerendste van allemaal was boer Johan (spreek uit: Johèn), die jaren geleden in Denemarken was neergestreken en, behalve zijn 140 koeien, nog nooit een vrouw had gesignaleerd op zijn boerderij. Johan is 48, nog maagd en bij de kennismakingsronde vertrouwde hij Yvon toe dat hij zich niet kon voorstellen dat een vrouw ooit van hem zou kunnen houden. Hij at elke avond gehaktballen uit de diepvries - die hij zelf ook niet te hachelen vond - en de deprimerende inrichting van zijn boerderij dateert nog uit de jaren vijftig van de vorige eeuw. Gelukkig waren er genoeg vrouwen die Johan wilden redden, en de verlegen boer ontpopte zich als een grappenmakende charmeur. Een onverstaanbare, dat wel. Johan wordt, op veler verzoek, ondertiteld door de KRO.
Jan
Bij de Canadese boer Jan leek het er verdacht veel op dat hij had gekozen voor een pluimveehouderij omdat dit het minste boerenwerk vergde. Jan doet ’s morgens en ’s avonds een rondje tussen de duizenden plofkippen in zijn schuur en hield zich verder bezig met kleiduivenschieten en het op kleur ordenen van zijn handdoeken. Hij heeft dus genoeg tijd voor een vrouw. Al was het maar omdat Jans boerderij mijlenver verwijderd is van de beschaving en de Canadese winters lang en koud zijn. Van alle logees viel vooral Claire op. Zij zette alles op alles om Jan binnen te hengelen. Jan liet het zich in het begin welgevallen, als-ie maar een vrouw zou overhouden aan het eind.
Jos
Boer Jos woont op een pittoreske plek in Frankrijk en kreeg veel brieven van opvallend knappe dames. De hemdjes dragende boer vertelde Yvon en de kijkers nog dat je ‘van een mooi bord niet kunt eten’, maar daar trapte niemand meer in toen hij de allerschoonste briefschrijfster Leonie uitnodigde voor een logeerpartij. Een sterke maag was nodig, want Jos stond erop dat alle dames zich tot hun ellenbogen in het net bevallen achterwerk van een koe propten om eens te voelen hoe dat was. Het grootste drama ontstond toen Jos met een van de dames twee rondjes in zijn tractor reed, terwijl de ander maar één rondje was geweest.
