In Johnny de Mols programma De Mols hoop, helpen ondernemers gezinnen met problemen. De Mol: ‘Opeens gloort er weer licht aan het einde van de tunnel.’
Tekst: Tijgerbloedteksten
Wat onderscheidt De Mols hoop volgens jou van andere hulpprogramma’s?
“Het is een feelgoodprogramma met een lange adem. We volgen bijna drie maanden lang kwetsbare mensen die buiten hun schuld in de problemen raakten. We koppelen ze aan succesvolle ondernemers die hen helpen. Zij bieden echte steun, en niet een zak geld. Zij committeren zich aan een intensief traject, het is ook de bedoeling dat ze na de draaiperiode minimaal een jaar een vinger aan de pols houden. De hulp stopt niet als de camera’s weg zijn, dat was mijn voorwaarde. Dat geldt trouwens voor alle programma’s die ik maak.”
Jullie hebben veel bereikt?
“Dit programma was vaak het laatste redmiddel. De ondernemers zorgen voor structurele verbeteringen: de juiste zorg, werk, een huis, schuldverlichting, therapie, een opleiding. Opeens is er voor de gezinnen licht aan het einde van de tunnel. En dat in nog geen drie maanden.”
Welke momenten staan je het meeste bij?
“Gezinnen moesten openheid van zaken geven. Als je in de schulden zit is dat niet makkelijk. Toch zetten deelnemers trots en de schaamte opzij en zeiden, help ons, we redden het niet. Ik hoop dat anderen door dit programma ook eerder hulp durven vragen. En dat ondernemers denken: kijk ik wel genoeg naar kwetsbare mensen om?”
Passen human interest programma’s uiteindelijk toch het beste bij je?
“Ja, absoluut. Ik vind dat ik waar dat kan iets moet doen voor anderen, ook op tv. Dat kan trouwens ook iets kleins zijn: een belangstellend belletje naar de kwetsbare mensen uit mijn programma’s doet soms al wonderen.”
Je zou nu in het theater staan met Hier is De Mol!
“Ik verheugde me er erg op, in het theater kun je een genuanceerd verhaal vertellen. Je moet tegenwoordig zo letten op wat je zegt, het wordt snel verkeerd uitgelegd. De voorstelling omvat veel verhalen, van mijn belevenissen tijdens het werken met vluchtelingen op Lesbos tot het stichten van een gezin. Ik moet nodig gaan schrappen, anders duurt-ie drie uur. De boodschap erin blijft trouwens overeind: als je mogelijkheid hebt om iets goed te doen en je laat dat na, dan ben je eikel.”
Hoe bevalt het gezinsleven je?
“Fantastisch. Omdat op tv ik veel met kwetsbare mensen werk, vielen er door corona programma’s weg. Ik zat thuis, mijn vrouw had het behoorlijk pittig na de tweede bevalling. Ik kon me volledig op de kindjes focussen. Ik weet dat deze coronatijd in alle opzichten voor veel mensen echt vreselijk is. Maar deze rust en liefde voelden voor mij als een zegen.”
