Na ruim 23 jaar SBS stapte Piet Paulusma over naar Omroep MAX. ‘Ik denk nooit: zat ik maar binnen. Ook niet als ik bijna uit mijn broek waai.’
De leukste kijktips
Amerika kiest
The World's End
Tekst: Annemieke Lenssinck
Het interview zou eigenlijk plaatsvinden bij Piet thuis in Harlingen, in zijn met apparatuur volgestouwde weerkamer. Vanwege covid-19 wordt het een videogesprek. Piet is net van wal gestoken als hij nog even live op de radio moet. Wat volgt zijn volzinnen over schraal weer, ietwat koud voor de tijd van het jaar, overdag wat zon maar in de avond wellicht ook een buitje vanaf zee.
Je werkte bij KPN Telecom toen je besloot je in het weer te verdiepen. Waarom het weer?
“Op kantoor stond tussen de middag de radio aan. We luisterden dan naar Hans de Jong en Jan Pelleboer. Zeker in de winter, als iedereen wilde schaatsen. In écht koude winters werd het altijd weer spannend: komt er een Elfstedentocht? Dus zei ik thuis: het weer lijkt me wel interessant, daar ga ik me eens mee bemoeien. In 1978 heb ik bij Teleac de cursus meteorologie besteld, inclusief meetapparatuur. Ik heb eindeloos met mijn neus in de boeken gezeten. Tijd om de cursus ook op televisie te volgen had ik niet, want ik draaide ook nog plaatjes bij een bar-dancing.”
Dacht je destijds stiekem al aan een loopbaan als weerman?
“Welnee joh! Daar heb ik nooit over nagedacht, het is gewoon zo gelopen. Al was er misschien wel een beslissend moment in de sneeuwwinter van 1979. De mensen konden niet naar hun werk, zo veel sneeuw lag er, maar die avond regende het. Terwijl de regen overging in ijzel voorspelden ze op de radio voor de volgende dag weer regen. Lijkt me stug, dacht ik; als de regen overgaat in ijzel wint de koude lucht terrein. De volgende dag sneeuwde het. Toen dacht ik: misschien moet ik hier iets mee gaan doen. Bij KPN vonden ze het prima dat ik in mijn vrije uurtjes voor Omrop Fryslân aan de slag ging. In 1985 had ik mijn eerste radio-uitzending. Zenuwachtig dat ik was! Ik wilde geen fouten maken en had mijn tekst uitgeschreven. Grappig, nu doe ik het allemaal uit de losse pols.”
Hoe ben je doorgebroken op televisie?
“Door de Elfstedenkoorts in de winter van 1995 op 1996. Terwijl de collega’s het over dooi hadden voorspelde ik strenge vorst. De koorts liep meteen flink op bij de schaatsfans. Het Elfstedenbestuur benoemde me toen tot weeradviseur. Ik was voortdurend met mijn hoofd in beeld, bij alle media. Dat is SBS opgevallen, die hadden nog geen weerman en toen hebben ze mij gevraagd. Het was best een stap om mijn managementfunctie op te zeggen, maar ik had er een goed gevoel bij. Bij KPN hebben ze trouwens mijn baan nog drie maanden vastgehouden, voor het geval ik het niet leuk zou vinden.”
Je was de eerste weerman die buiten presenteert en dat doe je nog steeds. Waarom niet gewoon binnen, hoog en droog?
“In de studio werkt het niet, vind ik. Het weer is immers buiten. Overal op afgaan en maar kijken wat er gebeurt, dat past ook bij mij. Ik maak de gekste dingen mee. Joh, ik heb het weer vanuit de lucht gepresenteerd, in een helikopter en achterin zo’n grote Chinook. Bij een vliegerfestival op het strand kreeg ik een vlieger op mijn kop, haha. Ook als ik bijna uit mijn broek waai denk ik niet: zat ik nu maar lekker binnen.”
Wat verklaart je populariteit?
“Het is een optelsom, denk ik. Op locatie uitzenden betekent ook dat ik de mensen erbij kan betrekken. Wij samen maken het programma. En verder: ik houd er niet van het weer ingewikkeld te maken. Meteorologische termen, waarom zou ik die gebruiken? Mensen willen weten wat voor weer het wordt. Pelleboer gaf de dag een cijfer, ik doe het net even anders. Als het lekker zonnig en warm wordt en het waait niet te hard, dan krijgt het terrasweer van mij een 8.”
Je zit er ook wel eens naast.
“Het mag niet voorkomen, maar het gebeurt en daar ben ik dan heel eerlijk over. Ik heb dan wel even flink de pest in, hoor.”
Afgelopen weekend zou het gaan regenen, maar de zon scheen onafgebroken.
“Dan heb je niet naar het goede programma gekeken. Ik had koud, maar mooi weer aangekondigd.”
Het weer verandert. Baart je dat zorgen?
“Natuurlijk. We krijgen steeds vaker extreem weer. Toen ik begon was een bui van 30 millimeter veel, nu komt 100 millimeter voor. Het hitterecord is vorig jaar gesneuveld met maar liefst 2 graden. Afgelopen winter was heel teleurstellend, mijn schaatsen zijn niet uit de kast gekomen. Toch krijgen we binnen zes jaar wel een Elfstedentocht, wacht maar af. Koude periodes horen immers ook bij extreem weer.”
Je rijdt elk jaar zo’n 100.000 kilometer. Heb je nooit overwogen om wat centraler te gaan wonen?
“SBS vroeg me destijds of ik naar het westen wilde verhuizen. Dan gaat het feest niet door, zei ik. Nee, ik ben op en top Fries, ik wil hier echt niet weg. In het weekend drink ik een pilsje in mijn stamkroeg in Herbaijum. Heerlijk, daar ken ik iedereen. Ik ben nog steeds adviseur van het Elfstedengebeuren. Als we weer een koude winter krijgen, wil ik met mijn neus bovenop het ijs zitten. Vanwege corona blijf ik momenteel voor de opnames trouwens dicht bij huis. Ik zoek een mooi, stil plekje in de natuur of ik sta in een weiland vlakbij. In mijn uppie, ja. Het is niet anders.”
Hoe ziet jouw gemiddelde werkdag eruit?
“Om kwart voor zes sta ik op. Mijn eerste uitzending voor Omrop Fryslân is al om halfzeven, dus ik ga meteen aan het werk. Ik heb een nieuw datasysteem laten bouwen, daar staat het weer in voor de hele wereld, tien dagen vooruit. De weerkaart voor Nederland moet ik soms een beetje bijstellen en dan kunnen we los. Gedurende de dag ben ik nog een paar keer op de radio, ook bij Radio 5 en soms bij RTV Noord. Voor Omroep MAX nemen we ’s middags op. En tussendoor werk ik mijn website bij.”
Dat zijn pittige dagen. Hoe en waar kom je tot rust?
“Op het Wad. Dat is mijn favoriete stuk Nederland. Natuur, visserij en recreatie komen er samen. Op de fiets of lopend langs de Zeedijk is het lekker uitwaaien. Bij helder weer zie je Terschelling liggen. De mooiste plekken op het Wad zijn de drooggevallen wadplaten, zoals de Hendrik Tjaarsplaat. Daar barst het van het leven: zeehonden, maar ook klein spul zoals krabben, garnalen en pieren en vogels die daarvan leven. Er is geen plek in Nederland waar je de natuur en de elementen zó intens ervaart. Een sprookje, zo mooi.”
Over een jaar of vier kun je met pensioen. Kijk je ernaar uit?
“Weet je, mijn voorgevoel bedroog me niet toen ik die cursus bij Teleac bestelde. Het weer fascineert me nog steeds. Dus nee, ik denk helemaal niet na over stoppen. Ik kan nog jaren door.”
Piets Weerbericht | maandag t/m vrijdag | NPO 1 | Omroep Max | rond 17.55 uur
