Weer een dansprogramma!
Timor: “Ja, maar wel een vernieuwend programma waarbij de nadruk ligt op synchroondansen. Er zijn veel crews die we niet eerder hebben gezien, uit België en Nederland. Die groepen zijn heel divers: van moderne dans tot latin en verschillende soorten hiphopgroepen.”
Jan: “Televisie is aan het veranderen. Ik merk dat mensen graag televisiekijken met het hele gezin. Dit programma is interessant voor iedereen. Er zijn veel kinderen die zelf dansen en optreden die zich in de groepen kunnen verplaatsen.”
Televisie verandert. Jullie taak als jury ook?
Jan: “De tijd heeft niet stilgestaan en de techniek ook niet. Er kan steeds meer.”
Timor: “Tijdens een optreden neemt een slow-motion camera alles op. Wij drukken op een groene knop als we iets zien wat goed gaat en op rood als iets slecht gaat. Als de hele groep tegelijkertijd met hun benen omhoog moet staan, zien we dus meteen of dat goed gelukt is."
Dat klinkt ingewikkeld.
Jan: “We moeten goed opletten en scherp zijn als jury. Gelukkig hebben we alle drie veel ervaring in het vak. Het gebeurt heel vaak dat we alle drie tegelijk op onze knop drukken.”
Timor: “Normaal heb ik een boekje voor notities, dan schrijf ik wat steekwoorden op. Nu hebben we kleine videoschermpjes. We kunnen makkelijker momenten terughalen.
Jury Jan Kooijman, Laurien Decibel en Timor Steffens
Even wennen, dus.
Jan: “Ja, er komt ineens een technisch dingetje bij. Normaal gesproken kijk je gewoon en denk je na wat je ervan vond of wat je het team kan meegeven. Nu moet je dat bedenken en tegelijk nadenken over wat je wil laten zien. Het is een soort autorijden in een auto die geen automaat is: je moet ook nog schakelen.”
Timor: “Soms kijk je naar een mooi optreden waar je zo in opgaat, dat je bijna vergeet om op het scherm te kijken. Dan wil je daar gewoon even van genieten en bedenk je je pas later dat je momenten moet vasthouden. Toen we net begonnen fluisterden we het elkaar steeds toe: ‘Drukken! Niet vergeten te drukken!’”
Wat betekent dat voor de kijker?
Timor: “Ik merk dat je thuis dingen al snel erg knap vindt, terwijl je niet de details kunt zien. Bij zingen hoor je het thuis meteen als het vals is, maar met een complex dansoptreden met zestien dansers moet je als jury soms even kunnen laten zien hoe hoog het niveau is. Dat maakt dit programma leuk en leerzaam: je ziet thuis dingen vanuit ons perspectief. “
Hoe goed kunnen jullie zelf synschroondansen?
Jan: “Soms moest ik tijdens mijn danscarrière stukken dansen waar alles precies hetzelfde moest zijn. Dat is supermoeilijk. Er was dan altijd iemand die de voorstelling bekeek en checkte of alles gelijk ging. Dan kregen we de volgende dag kritiek en moesten we die stukken steeds weer opnieuw doen. Als het niet goed gaat, zie je dat gewoon.”
Timor: “Je moet als team echt een eenheid zijn en urenlang samen voor de spiegel staan. Dat is bikkelen.”
We zien Vlaamse en Nederlandse teams. Hebben jullie culturele verschillen gezien?
Jan: “Vlamingen lijken soms iets strenger voor zichzelf.”
Timor: “Er zijn ook minder dansprogramma’s in België. In Nederland hebben we er veel gehad.”
Jan: “Misschien zijn ze daarom hongeriger.”
Timor: “Dat wil zeker niet zeggen dat de Nederlands niet aan het bikkelen zijn. Er zijn meerdere crews die echt heel goed zijn. Ik zou niet kunnen voorspellen wie er straks wint.”
Dance as One is vanaf zaterdag 27 oktober te zien bij SBS 6.
