Winston en Renate over Circus Gerschtanowitz

Tekst: Vanessa Vunderink

Circus Gerschtanowitz is voor dansers, zangkoren en illusionisten tot stuntmannen, jongleurs en synchroonzwemmers. Maar er komen ook deelnemers om hun baby, gepimpte auto of trouwjurk te showen. Ze gaan een duel aan met een vergelijkbare act. Honderd publieksleden stemmen op de act die ze het beste, mooiste of leukste vonden. Hun stem is 25 euro waard; in totaal verdelen ze dus 2500 euro per duel over de deelnemers.

Geld winnen

Na de stemming is te zien hoe er gestemd is, maar niet welk bedrag bij welke act hoort. De duellerende deelnemers moeten inschatten welk bedrag bij hen hoort. Alleen als ze dit correct doen, winnen ze het geld. De drie deelnemers met de meeste stemmen moeten in de finale opnieuw inschatten op welke plek de jury hen inschat. Raden ze dat goed, dan winnen ze nog eens een geldbedrag.

Jullie hebben net de eerste aflevering opgenomen. Hoe ging het?
Winston: “Het heeft precies zo uitgepakt als we hoopten. Wat deze show van andere talentenjachten onderscheidt, is de afwisseling in acts. Na elk duel vraag je je af: wat komt er nu? Net zoals je dat in een echt circus hebt. Ook bijzonder is dat sommige acts op locatie zijn. Zo hebben we zwembadduel tussen een flyboarder en een freestyle jetskiër, dat ziet er zo spectaculair uit! En dan is er ook nog het spannende spelgedeelte waarbij de deelnemers moeten inschatten hoe het publiek heeft gestemd. Het grappige is dat ze zichzelf bijna allemaal het beste vinden.”

Renate: “Het is een oprecht leuke show om met het hele gezin naar te kijken. Ik weet zeker dat onze kinderen dit ook vermakelijk zullen vinden, juist vanwege die variëteit aan acts. Iedereen komt aan zijn trekken.”

Jullie presenteren voor het eerst een programma samen. Gaat daarmee een langgekoesterde wens in vervulling?
Renate: “In eerste instantie zou Winston het alleen doen. Toen er een backstagegedeelte bijkwam en daarvoor een presentator moest komen, was het vrij logisch dat ik die taak op me ging nemen. Het programma heet immers Circus Gerschtanowitz, dan is het extra leuk als je daarin als echtpaar staat. Er is wel een duidelijke rolverdeling: Winston is met de deelnemers in de piste en verzorgt het spelgedeelte, ik voer achter de schermen de gesprekjes met de deelnemers.”

Winston: “Dat ik na Wat vindt Nederland? en Mensenkennis nu een grote zaterdagavondshow mag maken, is al een droom die uitkomt. Dat ik dit samen met Renate mag doen, maakt het extra speciaal.”

Winston, je bent afgelopen zomer van RTL naar SBS overgestapt. In hoeverre heeft Renate daarin een rol gespeeld?
Winston: “Niet. De enige reden waarom ik naar SBS ben gegaan, is dat ik daar de mogelijkheid kreeg om grote studioprogramma’s te presenteren. Een ambitie die ik altijd heb gehad. Omdat ik jarenlang ook bij Talpa (het productiebedrijf van John de Mol, red.) heb gewerkt en dus ook programma’s voor SBS maakte, kende ik er al veel mensen. Ondanks dat ik het reuze naar mijn zin had bij RTL en helemaal niet bezig was met een vertrek, was ik er vrij snel over uit. Ik heb er hooguit een nachtje over geslapen.”

Renate: “Natuurlijk hebben we het met elkaar besproken. Maar of ik nou bij SBS of de Publieke Omroep had gezeten, uiteindelijk moet hij die keuze maken. Ik heb wel gezegd dat ik vond dat hij het moest doen.”

Hoe is het om samen te werken?
Renate: “Heel gezellig en vertrouwd. Het is fijn dat je jezelf kunt zijn. Het grootste deel van de tijd zijn we niet samen. Ik ben backstage aan het werk, hij loopt vooral door de studio. Maar het is wel heel leuk om de show samen te openen en af te sluiten. En je komt allebei met hetzelfde gevoel thuis.”

Winston: “Voor een presentator is een show in een van de grootste tv-studio’s van Nederland het hoogst haalbare. Dit is waar ik jarenlang naartoe heb gewerkt en waar ik ooit hoopte te komen. Dat je met je vrouw hand in hand opkomt in een programma dat jouw naam draagt en dat je naast elkaar staat om het publiek te verwelkomen, voelt heel bijzonder. Daar geniet ik ook van, want de kans dat zoiets weer gebeurt is heel klein in televisieland.”

Er doen ook kinderen mee in jullie circus. Zouden jullie zoons zoiets durven?
Renate: “De oudste wel, die houdt wel van de spotlights. Julian loopt zo een ruimte met mensen binnen en roept ‘Goedenavond dames en heren’. De jongste, Benjamin, is wat bescheidener en zou dat niet durven, denk ik. Maar we zullen ze sowieso niet snel laten optreden in een tv-programma. We nemen ze wel eens mee, zoals naar Dance dance dance, waar ik vorig seizoen aan heb meegedaan. Vinden ze helemaal fantastisch, om door zo’n studio te lopen.”

Naast programmamaker en presentator ben je ook mede-eigenaar van een mediabedrijf Dffrnt Media. Hoe valt dat met elkaar te combineren?
Winston: “Door hard te werken. Ik maak weken van zestig, zeventig uur. Dat vind ik helemaal niet erg hoor, want ik doe alleen maar leuke dingen. Het betekent wel dat ik niet altijd thuis ben met het avondeten.”

Renate: “Doordeweeks maakt hij lange dagen, maar hij brengt wel de kinderen naar school. In het weekend is hij veel thuis, dan staat hij op zaterdagochtend op het hockeyveld. En als ik een draaimiddag voor Circus Gerschtanowitz heb, maakt hij zijn agenda leeg. Ik geloof niet dat onze kinderen het idee hebben dat hun vader nooit thuis is. Wel is het zo dat we zelden naar feestjes en premières gaan, omdat we veel liever bij de kinderen zijn.”

Renate, je presenteert ‘Shownieuws’ en bent ambassadeur van Unicef. Is dat niet een enorm contrast?
Renate: “Ja, maar het bijt elkaar niet. Juist omdat mensen mij kennen van Shownieuws, luisteren ze ook als ik het over Unicef heb. Er zijn een heleboel vrijwilligers die het verhaal van Unicef net zo goed of zelfs beter kunnen vertellen, maar die worden niet uitgenodigd om ergens te komen spreken. Het een zorgt ervoor dat ik het andere kan doen.”

In hoeverre probeer je jullie zoons iets mee te geven van jouw werk voor Unicef?
Renate: “Ik vertel ze dat ik naar gebieden reis waar kinderen het veel slechter hebben dan zij. Onlangs heb ik een vluchtelingenkamp in Jordanië bezocht, waar 80.000 mensen wonen – waarvan de helft kinderen. Unicef bouwt er scholen en zorgt voor psychische hulp voor getraumatiseerde kinderen. Eenmaal thuis laat ik mijn kinderen foto’s ervan zien. De beelden komen wel bij ze binnen, maar het besef dat die kinderen uit oorlogsgebieden zijn gevlucht en waarom ze daar in containers wonen, is er niet echt. Dat is voor volwassenen al lastig, laat staan voor kinderen.”

Circus Gerschtanowitz - zaterdag, SBS 6 • 20.00 uur