Wie de Gouden Televizier-Ring wint, is verzekerd van een plekje in televisiehistorie. In 1972 won Eén van de acht, de show met de befaamde lopende band.
Update: 5 augustus 2020, auteur: Jef Willemsen
Lees ook:
"Ik heb in een vloek en een zucht Eén van de acht bedacht", aldus Mies Bouwman. "Twee maanden voor de uitzending hadden we nog niets. Het bleek zo fantastisch aan te slaan; ik was meteen top of the bill op het gebied van amusement." Et voila: de eerste Gouden Televizier-Ring voor Mies was een feit.
Lopende band
Al verdient VARA-medewerker Theo Uittenbogaard een speciale vermelding. Hij kwam met het originele idee voor Eén van de acht. Mies vulde het aan met elementen die ze in Duitse shows had gezien, waaronder het klapstuk: de lopende band.
Eens per maand
In 1970 waren grote amusementsprogramma’s nog nieuw voor het Nederlandse publiek. En dit was er eentje. Eén van de acht was eens per maand twee uur lang op tv en dan werd er groots uitgepakt.
Lieve, lieve mensen
Mies trapte af met haar 'lieve, lieve mensen', het befaamde orkest van Tony Nolte speelde live en er traden grote artiesten op, zoals Josephine Baker, The Osmonds, Charles Aznavour, ABBA en Dr. Rossi uit de serie Peyton Place (zo komt de door Derek de Lint vertolkte psychiater in het ring-winnende Gooische Vrouwen aan zijn naam).
Licht uit, spot aan
Maar het belangrijkste was het spelelement. Vier koppels streden tegen elkaar in allerlei spelletjes en opdrachten. De twee personen die dat het beste deden, moesten om beurten in een witte stoel gaan zitten, waarop Mies de legendarische woorden "licht uit, spot aan" sprak. Daarna stelde ze een aantal kennisvragen. Degene die de meeste vragen juist beantwoordde, mocht naar de lopende band.
Van gieters tot vraagtekens
Eén minuut lang kwamen allerlei artikelen op de band voorbij. Geen koffers met miljoenen, zoals spelshowkandidaten nu gewend zijn; de prijzen varieerden van naaimachines tot gieters en van stofzuigers tot kegelsets. En natuurlijk het vraagteken: de verrassing. De voorwerpen die de kandidaat onthouden had, mocht hij meenemen.
Kleurentelevisie
In één van de meest memorabele uitzendingen won mevrouw Van Doren zó veel prijzen, dat ze al haar elf zonen een cadeau kon geven. In een andere uitzending won meneer Reining tot zijn eigen verbazing en verrukking een heuse kleurentelevisie.
Am Laufenden Band
Mies Bouwman presenteerde Eén van de acht van 1970 tot 1976, eerst bij de VARA, later bij de AVRO. De formule was zo ijzersterk, dat ook in het buitenland succesvolle versies werden gemaakt. Rudi Carrell presenteerde in Duitsland Am Laufenden Band en Bruce Forsyth had in Groot-Brittannië The Generation Game. Later deden Jos Brink en Lucie de Lange het nog eens dunnetjes over bij RTL 4.
Eerbetoon
Paul de Leeuw en Henny Huisman presenteerden allebei eens een speciale eenmalige uitzending voor het goede doel. Maar nooit klonken de woorden "licht uit, spot aan" beter dan uit de mond van tv-koningin Mies Bouwman... Dat bleek maar weer na het overlijden van Mies. Als eerbetoon aan de grande dame van de Nederlandse televisie werd een aflevering van Eén van de acht op primetime herhaald. 1,2 miljoen kijkers waren nog eens getuige van Mies' grootsheid.
