Comic Con,
Kent u haar nog, Krystle Carrington uit de Amerikaanse soapserie Dynasty? Met haar prachtige blonde kapsel en schoudervullingen zo breed als Rico Verhoeven? Gespeeld door Linda Evans, van wie ik een paar jaar geleden schrok toen ik haar zag op een politiefoto. Ze had roekeloos gereden en was bijna niet meer te herkennen.
Dat laatste is als BN’er ook wel eens lekker, vooral als je een slechte haardag hebt en naar de Comic Con gaat in Utrecht. De beurs voor fans van films, strips, televisie en cosplay. Dus stap ik met mijn pet op uit mijn auto, waar ook net Dracula en Batman uit een Mini stappen.
Op deze beurs zijn velen verkleed als hun idool – een eerbetoon – en het is prachtig. Want tussen alle plastic ruimtewapens en zwaarden van Lord of the Rings is er vooral veel liefde. Iedereen in een mooi of minder mooi kostuum wordt liefdevol geaccepteerd. Een fijn gevoel van saamhorigheid omdat al die mensen die er komen begrijpen wat een enorme impact een film of serie kan hebben. Terug naar je jeugd en je idool. Of dat nou ET, Star Trek of Spiderman is. Maar er zijn ook jonge mensen die nu al smachten naar het nieuwe seizoen van Stranger Things.
Het is een wereld op zich en zo beleef ik dat ook. Een wereld waarin ik altijd op zoek ben naar het onmogelijke. Dat had ik als kind al, ik spaarde net dat ene Playmobil-poppetje dat niet meer te krijgen was. En zo speurde ik al een lange tijd naar dé Barbiepop van Krystle Carrington. In mijn kantoor hangt een gesigneerde foto van Krystle in een witte jurk en Alexis in het goud. Toen ik zag dat daar een Barbie-editie van was, moest en zou ik die vinden.
Een expert in deze poppen had ze speciaal uit Amerika gehaald en meegenomen naar de beurs. En daar staan ze allebei. Ik ben 54, maar voel me weer 10 jaar. Om het te vieren drink ik een kopje koffie. Een mevrouw in een prinsessenjurk kijkt mij strak aan. Die man lijkt op Carlo Boszhard… “Ben je mijn jeugdheld van Telekids? Ja, verhip, en je hebt zelfs weer een petje op! Ik voel me weer een kind”, giert ze. Dat was niet helemaal de bedoeling van de pet, maar ik was trots dat ik haar even dat gevoel kon geven. Hetzelfde gevoel dat Krystle en Alexis mij gaven op de leukste beurs van Nederland, de Comic Con.
PS. De volgende zoektocht is alweer gestart. Ik ben nu op zoek naar The X Files, precies, in Barbievorm.
