De leukste kijktips
The World's End
21 Jump Street
Onderweg,
Er zijn maar weinig mensen om wie ik zo kan gieren als Gerard Joling. Als ik hem bel, biggelen binnen een paar minuten de tranen over mijn wangen. Niet handig als je al wat laat bent voor je volgende afspraak. In de film Ice Age speel ik altijd de luiaard Sid en er is nu weer een nieuwe film. Tijd om in te spreken dus. Door het gesprek met Geertje ben ik verkeerd gereden en heb ik inmiddels heel Hilversum gezien.
Toch maar even snel bellen waar die inspreekstudio precies zit. Franciscusweg. Wacht eens even, daar waar RTL4 jaren heeft gezeten? “Nee dat niet”, zegt een aardige receptionist. “Maar wel in de buurt.” Inmiddels sta ik met tien minuten vertraging zoekend voor het oude RTL-pand. Net in een week dat bekend is geworden dat Irene stopt met De tv kantine, sta ik voor het gebouw waar alles is begonnen. Maar waar is die studio dan toch?
Na weer twee keer bellen, blijkt de studio toch in het oude RTL-gebouw te zitten. Ik stap op hetzelfde tapijt waarop ik 32 jaar geleden voor het eerst naar binnen liep. Overal waar ik kijk zijn herinneringen. Hier kreeg ik een kus van een leuke cameraman. Even verderop was de kamer van Bert van der Veer, die me vertelde dat er voorlopig geen nieuwe programma’s meer voor me waren. Vervolgens belde zijn vrouw om te vertellen dat de nieuwe ijskast was gekomen, terwijl ik uit het raam keek. Ik sta voor dat raam en voel me weer net zo klein als in 1992. De kantine waar ik Irene Moors voor het eerst tegenkwam. In deze lift zat ik vast met Joop van Ende, Henny, Ron en André. En daar: de redactie van Telekids. Het is maar beton, ik weet het, maar toch leek het wel of ik in de Efteling stond.
Na een paar uurtjes gillen en plezier maken als Sid in Ice Age, kijk ik voor de laatste keer nog eens goed rond. In een documentaire over de opmars van RTL Véronique en de ondergang van TV10 zit een beeld dat de mensen van RTL uit het raam hangen en juichen. Ik sta voor dat raam en raak het even aan. Het pand inspireert mij om in een programma met die mensen nog eens terug te gaan, net als ik. Dat kan ook in Aalsmeer of andere gebouwen met een historie, een verhaal. Tevreden rijd ik naar mijn eigen kantoor voor nieuwe herinneringen en nieuwe ideeën.
