Carlo Boszhard ging op bezoek bij de nieuwe kandidaten van MAFS en het zijn er 14!

Rollercoaster,

Ik zit de hele week in de auto op weg met de gouden envelop. Ik cross door het hele land met vlinders en iets te eten van het tankstation in mijn buik. Ik verras veertien kandidaten van Married at first sight. Precies: dat zijn zeven stellen. Oh, laat ze leuk zijn en niet te bewust van hoe ze op sociaal media bekritiseerd kunnen worden. Gelukkig reageren de meesten zoals ik hoop. Bij de een staat iets geks in de huiskamer, bij de ander komt een grappige buurvrouw langs. Dan is daar een hondje dat maar blijft trillen, een huilende moeder of staat er iemand al met een ander onder de douche. Heerlijk, anders is televisie saai en dat is dodelijk.

Als ik vraag hoe de ideale partner moet zijn, zeggen ze bijna allemaal: spontaan! Het monster op Twitter heeft vast een mening over dat spontane. Maar laten we eerlijk zijn: zonder de wenkbrauwen van Chantal of het gekibbel tussen Mick en Daisy is MAFS niks. Al zijn we ons, inclusief de nieuwe experts, er zeer van bewust dat de vonk moet overslaan. Alles wordt door het nieuwe team uit de kast gehaald.

Ik zit vooraan en maak alles van de deelnemers mee: de rollercoaster is begonnen. Die achtbaan wordt voor mij heel even onderbroken door een etentje met de oude presentator van MAFS, mijn baas Peter van der Vorst. Ik zit namelijk 30 jaar bij de zender en een gezellig etentje samen met mijn partner Herald mag niet ontbreken. Bloemen, mooie woorden, we bespreken wanneer Make up your mind terugkomt en nog een paar dingen die ik privé houd.

Oké, dat is flauw, ik onthul een kleine blunder. Bruce Forsyth was een van de beste en succesvolste presentatoren ooit. In zijn biografie gaf hij deze tip: een carrière maak je door goed na te denken of je een programma wel of niet doet. Neem nooit – lees: nooit – bij een etentje gelijk een beslissing om het wel of niet te doen. Peter komt met een programmavoorstel en ik maak resoluut een definitieve, spontane beslissing. Het komt door die rollercoaster, bedenk ik me later. Daarin maak je keuzes op gevoel. De kandidaten hebben daar achteraf nooit spijt van. Ik hoop ik ook niet!