Substantie,
We gaan romantisch eten en daarna naar de film. Ik kan niet wachten want op deze heerlijke vrije avond wil ik naar The Substance. Een satirische horrorfilm over een speciaal middeltje.
Elisabeth Sparkle, een soort Jane Fonda in haar glorietijd, wordt 50 jaar. Ik heb me al eerder verbaasd over waarom mannen wel, maar vrouwen niet ouder mogen worden op tv. Er zijn uitzonderingen, maar er is helaas zeker sprake van een vroegere ‘houdbaarheidsdatum’ bij dames. Zo ook voor Sparkle, gespeeld door Demi Moore. Haar carrière is over. Haar walgelijke tv-baas, die zelf aan vervanging toe is, stuurt haar de laan uit. Maar dan kan ze aan een middeltje komen dat alles kan herstellen. Zeven dagen is ze dan de perfecte versie van zichzelf: jong, strak en beeldschoon. Na die week moet ze onmiddellijk weer zeven dagen in haar oude lichaam treden, anders gaat het mis.
Mis gaat het ook met mij als ik voor de film het restaurant in wil lopen. Herald, die kalm achter mij loopt, ziet mij keihard tegen de glazen deur op lopen. Bam! Het wordt zwart voor mijn ogen en even ben ik helemaal out. Die deur had ik helemaal niet gezien. Snel ijs erop! Daar zit ik aan tafel met een roze theedoek met te veel ijsklontjes. Hopen dat de bult zal verminderen en natuurlijk excuses maken voor de iets minder mooie woorden die ik na de klap uitkraam. Maar met Herald kan ik er gelukkig snel weer om lachen en dus met theedoek en al naar de bios.
Welke prijs willen we betalen voor de eeuwige schoonheid? Deze vraag staat centraal in een prachtige, grappige, enge film die je wel moet zien. Maar het laatste half uur gaat volgens mij wel erg over the top. Nu ben ik daar niet vies van, maar hier wordt de film wel heel erg bizar.
Ik heb werkelijk een paar keer mijn bult op mijn hoofd gecontroleerd om te checken of het niet aan mij ligt. Bizar veel bloed en meer make-up en transformaties dan alle seizoenen van De TV Kantine bij elkaar. “Wat gebeurt hier nu?” vraag ik vertwijfeld aan Herald. “Een heerlijk, originele en gave film met horror en humor”, antwoordt hij. Ik lach me een bult. Die avond lig ik in bed met op die bult arniflorzalf, een substantie die ook wonderen belooft.