Lieve Jeangu,
Weer is de Nederlandse inzending voor het Eurovisie Songfestival niet een Songfestival-lied. Daarom is het juist een kanshebber om te winnen. Geen modulatie na 2.30 minuten, geen overduidelijke akkoorden, refrein of een spectaculair slot dat je van mijlen ver voelt aankomen. Onder ons: van al die cliché’s ben ik fan, I love it! Maar er is door AVROTROS een weg ingeslagen die authentiek is en werkt. Je lied staat voor kwaliteit zonder dat het te overdreven ‘arty-farty’ aanvoelt.
Jouw Grow zal ook steeds meer groeien bij de mensen die het nu nog wegzetten als saai of een plaspauzenummer. Er moet altijd wat te zeuren zijn, moet je maar bedenken. Bij De wereld draait door heb ik je even gesproken. “Heb je een clicktrack op je oor als je het lied zingt?” vroeg ik. “Jazeker”, was je antwoord. Omdat er geen intro is, krijg je voor het nummer drie kleine tikjes te horen. Het engste moment voor elke artiest die live moet performen met een lied zonder een duidelijk begin.
Je staat in het donker en het introductiefilmpje van je land wordt getoond. Applaus, daarna die drie kleine tikjes en je moet inzetten. Stel, je hoort ze niet en… “Niet zeggen”, riep je lachend. “Maar is het ooit eerder fout gegaan dan?” Jazeker. In 1990 herinner ik me nog Spanje, de dames liepen daar zelfs boos van het podium omdat ze de tikjes niet gehoord hadden. Net als ik kon jij daar ook om lachen en je ontspannen houding laat me zien hoe goed je erin staat.
Geniet van de tijd van je leven, er is geen groter en mooier podium voor welke zanger dan ook. Er is jarenlang door grote artiesten minderwaardig over gedaan. Zij zullen nooit meer de kans krijgen om die drie kleine tikjes vooraf te horen. Jij wel. Tik, tik, tik en ‘Shine’... ik bedoel Grow!
