Zeven
Ik was een jaar of zeven en mijn wereld bestond o.a. uit Pommetje Horlepiep kijken op tv. De titelsong zong ik laatst keihard in de auto: ‘Pommetje Horlepiep, pom, pomp, pom’. Wat een rare naam eigenlijk, zegt Herald die naast me zit. Ken je die serie niet, vraag ik verbaasd. Het was een soort Swiebertje maar net even anders en terwijl ik er over vertel, voel ik me weer zeven jaar. Een paar dagen later lees ik dat Bram Biesterveld, de acteur die Pommetje speelde, was overleden. Jammer genoeg heb ik hem nooit kunnen vertellen dat hij mijn jeugdidool was. Ik wens zijn familie en vrienden veel liefde en kracht toe.
Een ander jeugdidool kwam uit Sneeuwwitje, namelijk de boze koningin. Ik zag de Disney-film in de jaren 70 en deed haar na met een beddensprei van mijn ouders. Zo leek ik een hele lange cape te hebben, waarschijnlijk ook gelijk mijn eerste drag-ervaring. Het zit de remake van deze klassieker niet mee. Ophef over de zeven dwergen, de casting van de hoofdrolspelers, te ‘woke’ of juist weer niet, hoe dan ook: het moet kapot. Zonder dat er een trailer was, waren mensen al overtuigd, het moet en zal floppen. De ene is nog harder dan de ander; leve de clickbait. Ik word dan juist nieuwsgierig en kom snel met mijn eigen mening of het werkt of niet.
En ik hoop dat u in staat bent om ook zelf uw mening te geven. Doe dat dan niet op dinsdag-, woensdag- of donderdagavond want dan is Married at first sight terug. Met zeven nieuwe koppels, allemaal op zoek naar de liefde.
Tijdens het jubileumseizoen horen we vaak hoopvol deze kreet bij het altaar: wow! Maar er is ook drama, waarbij het door de verschillende verhalen van twee kanten moeilijk blijft om de vinger op de zere plek te leggen. Wellicht dat u als kijker daar ook een sterke mening over heeft. Helemaal goed, al hoop ik wel dat de stellen niet op voorhand veroordeeld worden en de koppels van MAFS een eerlijke kans krijgen. In totaal zijn er nu zes MAFS-liefdesbaby’s vertelt de eindredacteur mij. Op naar de zeven? Het zou zo maar kunnen…
