Heimwee,
Dat vakantie in een ander land voor mij niet vanzelfsprekend geweldig is, weet mijn columnlezer nu wel. Ik heb snel heimwee naar mijn vier katten en mijn huis, ik kan er helaas niks aan doen.
Maar voor een stedentrip naar Parijs was ik wel te porren. 'Ik neem je mee naar de echte Moulin Rouge', zei Herald. Nee niet de musical, waar ik in ga spelen dit najaar, maar het cabarettheater in de rosse buurt van het Quartier Pigalle. Herald was er al eens eerder geweest, 'Dit moet jij gaan zien', zei hij enthousiast. Een ode aan de revue waar ik een grote liefhebber van ben.
Andre? van Duin deed het in ons land, 25 prachtige dames in glitter op een showtrap. Maar inmiddels heeft ons land deze traditie niet meer. En hoewel ik een goede voorstelling in een gewone broek of spijkerbroek ook kan waarderen, gaat mijn hart sneller kloppen van liedjes die beginnen met grote pauken en veel opsmuk. Vervolgens een showtrap die hoog in de lucht zweeft; het gaat gebeuren. En voor je het weet staan er veertig, ik herhaal: veertig briljante dansers synchroon te dansen. Om nog maar te zwijgen over de kostuums, de veren, de pailletten... groot, groter groots.
Ik zit in de Moulin Rouge aan de champagne en voel een dubbele emotie, ik moet lachen en huilen tegelijk. Lachen omdat de muziek en sommige optredens zo over de top zijn, oh wat hou ik ervan. En tranen omdat het bijna nergens meer te zien is.
In de jaren 80 en 90 was er nog wel iets van te zien bij showmasters als Willem Ruis, Ron Brandsteder of Rudi Carrell. Waar is nu de showtrap op televisie en in het theater? Ooit wilde Joop van Ende met mij de revue nieuw leven inblazen. Jammer dat we dat toen niet hebben doorgezet.
Overigens had ik deze keer geen heimwee naar huis. Wel heimwee naar meer revue in het theater en op tv, want alstublieft niet nog een talkshow. Voor het nieuwe seizoen Make Up Your Mind weet u dus welke kant ik op wil gaan. Dank lieve Herald en de briljante Moulin Rouge in Frankrijk voor de inspiratie!
