Lieve Guus Geluk,
Dat ben ik. En ik zeg vaak tegen mezelf: houd het zo lang mogelijk vast, dat gevoel van intens gelukkig zijn. Op dit moment werk ik met zeer talentvolle mensen aan De TV Kantine en The Christmas Show. Ik mag zeggen hoe ik het wil. Alles bedenken, schrijven en uitvoeren. Ik realiseer me steeds meer hoe bijzonder het is om je eigen ding te mogen doen. Welke neus plak ik op, lijkt het decor en welk trekje kan ik uitvergroten?
De programma’s Married at first sight en The masked singer zijn heerlijke uitstapjes. Ik kan genieten van mijn kindermusicalbedrijf Benny Vreden en het tv-productiehuis Herrie in het Bos dat ik samen met de liefde van mijn leven bestier. Wat een geluk! Het besef werd des te groter na een bezoekje aan Café Hendriks & Genee. Ik was daar niet om iets te verkopen, maar omdat Wilfred een aardige collega is. Dan doe je dat voor elkaar.
Ik was verbaasd over de volgende vraag: Hélène Hendriks: “Dit was nou niet echt het meest succesvolle jaar voor jou, toch?” Ik vroeg ietwat vertwijfeld wat ze bedoelde, waarop zij antwoordde: “Oh, vind je zelf van wel?” Even dacht ik nog hoe stom het zou zijn om te zeggen dat The Masked Singer en De TV Kantine aantoonbaar grote successen zijn. Maar ik deed het toch en een bizar gesprek volgde waarin ik mijn successen zat te verdedigen in een programma waar – hoe ironisch – bijna niemand naar kijkt.
Daags na de uitzending liet Hendriks op Twitter weten dat ze het voorval betreurde. “Helaas stel ik één keer een vraag die niet klopt. M’n eigen schuld! Hashtag en doorrr.” Ze had mij dat ook persoonlijk kunnen zeggen, maar ze koos voor deze optie.
Successen worden maar weinig gevierd. De Nederlander mag vooral niet te hoog van de toren blazen, want dan is men arrogant. Bovendien smullen de media van negativiteit, want dat scoort. Maar om het te creëren als het er niet is, gaat wellicht wat ver. Ik op mijn beurt ging toch gelukkig naar huis, want in mijn tas zat een flinke dosis nieuwe inspiratie voor De TV Kantine.
