Nostalgie,
Als er iets is waar ik trots op ben, dan is het de muziek van Telekids. Van ‘Visite’, ‘Harry de hengst’, ‘Pittige tijden’ en
natuurlijk het slotlied: ‘Nog 3... 2... 1’. Toen het verzoek kwam van Qmusic om samen met Irene Moors nog één keer te knallen met die liedjes op de Foute Party, was ik enthousiast.
Maar zouden de mensen ze nog wel kennen? ‘Pittige tijden’ was een top 40-hit maar de rest… Wie zit daarop te wachten? Ik maakte liedjes die ik leuk vond en nee, dat waren geen hippe beats. Na een meeting bij Qmusic was de twijfel gelijk weg. “Het nummer van ‘Giechel en Googel’ moet erin en de ‘Vliegende ouwe taart’”, werd geroepen. “Maar wat doen we dan met ‘Blamage’ en ‘De movie race’? Die mogen echt niet ontbreken”, zei een ander. Ik keek Irene even aan: gebeurde dit echt? Alsof we ineens artiesten waren die maar niet konden kiezen welke hits ze zouden zingen. Goed, we hebben een gouden plaat, maar om nu te spreken van hits…
Eerlijk gezegd was de muziek juist een tikkie ouderwets, omdat ik nu eenmaal houd van echte trompetten, drums en strijkers in plaats van een beat. Maar muziek kan als geen ander een gevoel oproepen en dus staat er straks een hele Telekids-generatie uit zijn dak te gaan op ‘Ochtendgymnastiek.’
Moet ik de muziek dan toch niet even wat opfrissen, vroeg ik me af. Componist en muzikaal genie Bas van den Heuvel maakt met mij de nieuwe sound. Iets meer swing, toch iets meer beat, zodat het dak er nog meer afgaat straks? Maar gaandeweg moesten we toch steeds weer terug naar de tekentafel. De oude versies zijn zo herkenbaar, een ander instrument erbij leidt al gauw af. Nostalgie, daar moet je soms gewoon van afblijven.
Als het precies 25 jaar geleden is dat Telekids is gestopt, staan Irene en ik nog één keer te swingen op ‘Blamage’. En we gaan ook voor honderd procent, dus haal ik een petje uit de oude doos. Precies het petje dat ik 25 jaar geleden heb afgedaan. De schmink van de laatste show zit er nog op, ook daar blijf ik vanaf.
Pure nostalgie beleef je op de Foute Party, op 28 en 29 juni. Ik tel vast af: nog 3... 2...1!
