Lieve groep 8,
Daar sta je dan tijdens de afscheidsmusical. De groep waar je lief en leed mee gedeeld hebt, zet nog één keer in voor het slotlied. Tranen, je ziet ze meestal in de ogen van jullie ouders. Zij weten het nog goed; die eerste keer naar school, je eerste rapport, je eerste liefde. En dan nu een grote stap naar volwassenheid, het einde van een tijdperk. Zelf realiseer je je dat nog niet, maar juist de emotie van jullie ouders verraadt dat er een grote verandering op komst is. Daarom alleen al is een afscheidsmusical belangrijk. Een traditie die ik met mijn musicalbedrijf Benny Vreden voortzet.
Hoe anders is het dit jaar? Een verfilming van de musical zal niet dezelfde emotie teweegbrengen. Het is een mooi alternatief, dat wel. Petje af voor
jullie juf of meester, die er toch voor gegaan is dit jaar.
Er zijn ook scholen die niks doen of zo’n musical – los van de coronacrisis – sowieso ouderwets vinden. Aan hen leg ik vaak uit dat er een moment komt dat je moet solliciteren, of in het openbaar moet praten. Dat is iets wat je niet leert tijdens aardrijkskunde of rekenen, maar wel door de musical. Er zijn kinderen die nu juist opvallen en boven zichzelf uitstijgen. Voor mijzelf was het een belangrijk moment in mijn leven, want in rekenen en aardrijkskunde was ik veel minder goed. Ik wens jullie veel plezier, in welke vorm de musical ook wordt opgevoerd.
En dan is het vakantie! Ook voor mij, want ik knijp er even tussenuit. Alhoewel, niet helemaal! Ik maak intussen de nieuwe musical. Alles is onzeker, maar gelukkig komt er altijd weer een groep 8 die dat bijzondere afscheid verdient. Na afloop lees je in de ogen van jullie ouders waarom.