Lieve Eddy,
De reden waarom jij, Eddy, niet dezelfde carrière hebt is mij eigenlijk een raadsel. Toen vroeger Gordon en Gerard Joling in één kleedkamer zaten, lag iedereen blauw van het lachen. Het heeft echter jaren geduurd voordat hun humor op deze manier op televisie kwam. Het was tot die tijd een van de best bewaarde geheimen van Hilversum.Je bent mijn vriend en mijn vriend alleen. Dat zeggen we al jaren tegen elkaar en we zijn inderdaad maatjes voor het leven. Eddy Keur, de man die bekent staat om zijn rappe tong en gewaagde uitspraken, is niet altijd geliefd bij iedereen. Bij Eddy werkt het als volgt: je bent fan of je vindt hem vreselijk. Net zoals bijvoorbeeld bij Gordon.
Recht voor zijn raap, snelle humor met een randje…. Ook jij bezit het allemaal, Eddy. Toen je laatst bij Shownieuws aan de desk stond, heb ik genoten. Tranen in mijn ogen van het lachen om je eigengereidheid. Het was helaas voor korte duur, want het was niet echt je ding. Gelukkig is daar het medium radio en daar ben je koning met een hoofdletter k. Maar waarom dit niet op een landelijke zender te horen is, is voor mij geen raadsel maar een schande.
Elk radiostadion zou opknappen van jouw persoonlijkheid, die je wilt blijven horen – ook al moet je jezelf door drie minuten horrormuziek heen worstelen. Ik hoor de haters denken: ‘Is dit een ordinaire vriendendienst? Wil Carlo het opnemen voor zijn maat Eddy?’ Dat zou ik nooit doen, als ik niet voor de volle 100 procent geloof in je talent. Nu nog sommige radiobazen, wat na jouw staat van dienst op zich al wel een schande is. Eddy, je verdient een beter Keur-merk.
