Voor het nieuwe theaterprogramma van NUHR, Het Werkt Wel, mocht ik de afgelopen week een publiciteitsrondje maken langs de Nederlandse tv en radio.
Pauw & Witteman, vriendelijk en beschaafd, goed voorbereid.
Tijd Voor Twee, gezellig en enthousiast.
Madiwodovrijdagshow, goed voorbereid, alhoewel dat met een zieke en tegelijk iets te hypere Paul de Leeuw leidde tot een wat merkwaardig gesprek.
Maar het hoogtepunt was toch op zaterdagmiddag aanschuiven bij Spijkers Met Koppen op Radio 2.
Ik heb eind jaren negentig een aantal jaren voor die zender gewerkt. Elke week twee sketches, columns; ik heb het vak min of meer daar geleerd. Nog steeds vanuit het zelfde café aan de Nobelstraat in Utrecht.
Afgezien van een paar extra rimpels was de redactie nog vrijwel hetzelfde. Felix Meurders was geen dag ouder geworden. Dolf Jansen geen graat magerder. De broodjes geen dag verser. De geluidstechnici geen streep harder. Ik rook het angstzweet nog in het kantoortje waar we ons voorbereidden, de remsporen stonden bij wijze van spreken nog in de toiletpot, de stalen trap die je met lood in de schoenen afdaalde als je wist dat je een slechte sketch had.
Zelfs een groot deel van het publiek kende ik nog.
Mensen die dus al 10 tot 15 jaar elke zaterdag komen. Mudjevol opeengepakt op een paar ouwe kerkbanken en barkrukken, staand, hangend, maar altijd vol aandacht en respect.
Het was een warm bad, aangejaagd door de ‘Hand van Felix’. Als je in de auto zit te luisteren valt altijd het enthousiaste publiek op. Die zijn echt enthousiast, maar worden qua klappen, joelen en fluiten geheel gedirigeerd door de ‘Hand van Felix’.
Felix bepaalt precies wanneer het klappen begint en ophoudt en hoe intensief er gereageerd moet worden. Sowieso is Felix de koning van het interview en heerser over het programma.
Soeverein. Goed voorbereid, snel, kritisch, gemeen.
Vrijwel alle politici durven er te komen. En dan nog Dolf Jansen die de saaiste gesprekken weet om te toveren tot een conference.
Het huidige cabaretteam opereerde op hoog niveau. Dolf stelde voor, omdat over een nieuw theaterprogramma eigenlijk nooit zoveel te vertellen is, om maar gewoon een beetje lol te gaan maken. Heerlijk om elkaar vijf minuten live op de radio een beetje te beledigen.
Misschien een kritisch puntje; het spijkerlied aan het eind (hoeveel coupletjes heb ik daar niet voor geschreven?) heeft in de loop der jaren een ander arrangement gekregen. Volkomen kut. Valt niet op te zingen. Met het oude arrangement was niks mis.
Op radio 1 proberen ze nu met Vrijdagmiddag Live om Spijkers met Koppen een beetje te imiteren, maar die hebben nog wel een weg te gaan. En ze hebben natuurlijk geen Felix en geen Dolf.
Joep van Deudekom
