Allereerst heb je het als programma al gemaakt als je als afkorting door het leven kunt gaan, net als DWDD en P&W. Maar dat verklaart het succes van Ik Hou Van Holland nog niet. Toen ik het programma voor het eerst zag, was ik niet erg enthousiast. Gillend publiek in zotte T-shirts, dat hysterische zingen van Hollandse hits, het carnaval op commando, de vragen op een wel erg basaal niveau. Toch werd het gelijk een succes.
Waar komt dat nou door? Door Linda de Mol? Linda zelf heeft ook weleens programma’s gepresenteerd die duidelijk minder kijkers trokken.
Is het Jeroen van Koningsbrugge? Hoe grappig en populair ook, bij Draadstaal en Tussen de Oren blijft de teller, ondanks zijn aanwezigheid, toch op maximaal 450.000 kijkers steken.
Dat Beau van Erven Dorens niet automatisch een kijkcijferkanon is, weten we na de deceptie van CQC. En zijn vervanger Peter Heerschop kwam er pas bij toen de cijfers al zo hoog waren.
Wat is het dan?
In sommige links-intellectuele (lees: jaloerse) tv-kringen wordt de RTL 4-zaterdagavond met IHVH en Wat Vindt Nederland (nog geen ‘WVN’-status, maar wel populair) als PVV-night betiteld. Hollands vermaak voor Hollanders. Nationalistische propaganda. Gaat mij persoonlijk wel wat ver.
Je zou IHVH (bij nader inzien vind ik IHVH toch een beetje als een ziekte klinken, een combinatie van hiv en H1N1) met hetzelfde recht als inburgeringscursus met een hoog amusementsgehalte kunnen betitelen. Zou interessant zijn om te kijken hoe dit programma door onze allochtone medemens bekeken wordt; dan kan John de Mol er wellicht nog een subsidie uitslepen.
Als ik het programma door mijn eigen ogen bekijk, is het niet direct het programma waar ik op zit te wachten. Maar als ik het door de ogen van mijn kinderen bekijk, hebben we toch wel de ideale familiezaterdagavond te pakken. Zingen, lachen, grappige fragmentjes, weetjes, meedoen met de spelling, BN’ers en het gaat verder nergens over.
Geen geweld, geen seks, wat wil je als ouder nog meer?
De ultieme feelgood-quiz. En briljant gevonden is in dit kader het feit dat de BN’ers de punten proberen te verdienen, maar dat het publiek achter hen met de prijs naar huis gaat. Heel sympathiek.
Zoals u hebt kunnen zien, zat ik in de aflevering van 27 maart. Ik had een geweldige avond en ondanks het feit dat ik me had voorgenomen om niet als een voorgeprogrammeerd adrenalinekanon mee te zingen, bleek ik bij het eerste liedje al om te gaan.
Het was vrijwel onmogelijk om níet mee te doen.
Misschien is dat het. Dat iedereen op de een of andere manier zo veel lol heeft. Gewoon met zijn allen samen zaterdagavond een spelletje doen.
Dat ik bij het beantwoorden van de vraag naar de schrijver van Oeroeg 'Jan Wolkers' antwoordde in plaats van 'Hella Haasse' (duizend maal excuus, mevrouw Haasse), deed bij mijzelf behoorlijk pijn. Maar mijn kinderen hadden daar geen last van.
Die waren al trots dat ik zo goed kon spellen.
Joep van Deudekom
