Momenteel ben ik verschillende programma’s door elkaar heen aan het opnemen. Zo zijn we het tweede seizoen van Verslaafd! aan het afronden.
Spannend, want nu gaan we ontdekken of het alle deelnemers gelukt is om ook écht clean en nuchter te blijven. Wat dat betreft is het dus een emotionele periode voor alle betrokkenen. Ook voor ons als makers, aangezien we in het afgelopen jaar een sterke band met de verslaafden en hun families hebben opgebouwd.
Daarnaast begin ik nu met de opnames van het van oorsprong Britse format My Last Summer. Daarin volgen we een jaar lang een aantal mensen die weten dat ze vanwege hun ziekte niet lang meer te leven hebben. Vooral het lotgenotencontact tussen hen staat centraal. Het klinkt als een zwaar programma en dat is het natuurlijk ook, maar in de Engelse versie was het prachtig en inspirerend om te zien dat mensen, ondanks hun naderende einde ook nog veel plezier met elkaar kunnen hebben.
Zowel Verslaafd! als My Last Summer zijn programma’s die over ziektes, leven en dood gaan en dus ook voor het redactieteam en mij bijzonder confronterend zijn. Het zijn immers onderwerpen waar iedereen op een bepaald moment in z’n leven mee te maken krijgt of al mee te maken heeft gehad. Desondanks is het bij ons op kantoor niet één groot tranendal. Er wordt juist heel veel gelachen, al gaan de gesprekken aan de lunchtafel in deze periode vaak wel wat dieper dan normaal. Mooi om dit soort zaken met collega’s te kunnen delen.
