De afgelopen weken was er ophef over het verhaal van een jonge homo die ‘bekeerd’ was.
De 19-jarige Thony vertelde op een jongerensite van de EO dat, na een extreem losbandig leven in de gayscene, God op tijd had ingegrepen. Veel mensen vonden dat de Evangelische Omroep met dit verhaal van een ‘genezen’ homo weer tien stappen terug in de tijd zette en vooroordeelbevestigend bezig was.
De EO leek verrast door de ophef en dat verbaasde mij dan weer. Ik ben het met ze eens dat het verhaal van Thony gewoon verteld moet kunnen worden. Why not? Maar gezien hun verleden hadden ze het verhaal meer in een context kunnen plaatsen.
Pas sinds een paar jaar wordt het thema homoseksualiteit op een normale manier besproken bij de EO. Nog maar in 2009 werd Arie Boomsma geschorst omdat hij halfnaakt in het blad L’Homo stond. Lang was homoseksualiteit voor de EO iets wat je misschien wel kon zijn, maar zeker niet mocht praktiseren.
Gelukkig veranderen de dingen snel. Ik ken meerdere EO-collega’s die openlijk homo zijn, maar helaas is hun streng gelovige achterban niet altijd zo vooruitstrevend. Orthodoxe christenen (en orthodoxe joden en moslims) grijpen dit soort verhalen aan om hun gelijk te halen. Niet fijn als je als jonge homo midden in zo’n cultuur zit en worstelt met je gevoelens.
Daar had de EO beter over moeten nadenken voordat hij dit verhaal zonder tegengeluid plaatste. En Thony? Ach die jongen is pas 19. Of hij nou in de armen van een man, vrouw of God eindigt: het is zíjn leven en daar heeft niemand iets mee te maken.