Tarik Z. zorgde in ieder geval voor het meest besproken tv-moment van 2015.
Zelf was ik op de terugweg vanuit Washington toen de pushberichten op m’n telefoon elkaar in rap tempo opvolgden. Terwijl ik op Dulles Airport in de rij stond om gecontroleerd te worden door een streng kijkende douanier probeerde ik via Twitter te volgen wat er aan de hand was. Doodeng en onwerkelijk, zeker zo kort na de gebeurtenissen in Parijs. Dat soort zaken verwacht je niet in Nederland en zeker niet in het goed beveiligde NOS-pand. Bovendien kwam het nu wel heel dichtbij, omdat hier mensen bij betrokken waren die ik persoonlijk ken.
Nadat m’n bagage was gecheckt en ikzelf door de bodyscan was gegaan, lukte het me om via de Uitzending Gemist-app (die wél in de lucht bleef) live mee te kijken naar NPO 1 waar na een uur de uitzending werd hervat. En zo zag ik vanuit de VS hoe Tarik zich binnen één seconde overgaf aan de politie. Bizarre beelden.
Na de hele actie las ik op social media dat sommige mensen medelijden met hem hadden. Hij zou geen echte terrorist zijn, omdat hij ‘geestesziek’ zou zijn. Raar, want in mijn ogen is iedere terrorist psychisch gestoord. Deze jongen van 19 heeft mensen serieus bedreigd en de publieke omroep platgelegd. Bovendien zullen in Hilversum de gevolgen van zijn daad nog lang merkbaar zijn. Ook het RTL-pand verandert nu in een fort. Door alle extra deuren, beveiligers en pascontroles voelen we ons lang niet meer zo vrij en veilig als vóór 29 januari. Thanks, but no thanks, Tarik. Ik heb geen medelijden met je.
