Sinds 30 april hebben we na 123 jaar weer een koning. Maar wat voor man is hij nou eigenlijk?
Die vraag werd me vaak gesteld. Wanneer ik dan zei dat hij intelligent is, hard werkt en best leuke humor heeft, keken mensen me tot voor kort wantrouwig aan. Alsof ik Oranje-propaganda stond te bedrijven. Dat was ook niet zo raar, want de prins die het volk in interviews zag, was meestal een enigszins verkrampte man, die ieder woord moest wikken en wegen. Jammer, want achter de schermen was hij spontaner. Ik heb hem zelf geregeld gesproken tijdens buitenlandse bezoeken. Meestal was hij dan voor aanvang van het interview redelijk relaxed, maar zodra de camera aanging leek hij op slot te springen, bang om foute uitspraken te doen.
Met de komst van Máxima werd de kroonprins in z’n mediaoptredens wat vlotter, maar echt van harte ging het nooit. Daarom was het interview met Mariëlle Tweebeeke en Rick Nieman dan ook een enorme verademing. Ineens zag Nederland de man die hij eigenlijk is. Openhartig en zelfverzekerd gaf hij antwoord op alle vragen en ook de lastige onderwerpen werden dit keer niet geschuwd. Bovendien leek hij nu eens niet afhankelijk te zijn van de charme van zijn echtgenote, die tijdens het gesprek, veel meer dan voorheen, op de achtergrond bleef. Nu zijn moeder niet langer de baas is, leek alsof er een last van hem was afgevallen. Eindelijk mag hij het doen zoals híj het wil. Kortom: Willem-Alexander is op z’n 46ste volwassen geworden. Dat werd hoog tijd, ik gun het hem van harte. Succes, kerel!
Je kunt op deze column reageren via Twitter: @petervdvorst
