Uit de grote tv-enquête van vorige week in Televizier doemde een ontluisterend beeld op van de Nederlander.
Dat vrijwel alle vrouwen en de helft van de mannen regelmatig huilen voor de tv, is tot daaraan toe. Het onderzoek zegt helaas niet waarom mannen huilen, want volgens mij is dat vooral bij heroïsche overwinningen bij belangrijke sportwedstrijden, tijdens het spelen van het Wilhelmus. Dan is het geen teken van zwakte, maar van vaderlandslievendheid.
Maar het is veel erger met ons gesteld. Bijna de helft van de mannen controleert de deuren en ramen tijdens een spannende film. Veel slapper, maar vooral irrationeler kan gedrag niet worden. Het meest onwaarschijnlijke moment dat er een insluiper zal zijn, is wanneer de hele familie in de huiskamer een spannende film zit te kijken.Tegen je kinderen zeggen dat de film 'niet echt' is, maar intussen zelf in je broek schijten. Ik heb zelf altijd de neiging om de sloten van mijn huis nog eens te checken als ik Eddy Zoëy in beeld zie verschijnen. De kans dat die ineens voor je deur staat en tegen je zin binnenkomt, is een stuk groter.
Nog opmerkelijker vond ik dat een derde van de mensen vaak meepraat over programma's die ze helemaal niet gezien hebben. Karakterloze meelopers. Dat betekent dat het dus heel vaak voorkomt, dat mensen meepraten over een programma dat ze niet hebben gezien met iemand die dat programma ook helemaal niet heeft gezien! 'Hoe vond jij die ene boer?' 'Tja, ik weet niet, ik vond die andere boer wel oké.' 'Ja, die andere boer vond ik ook leuk'. Totaal overbodige gesprekken.
Nog een derde van de Nederlanders kijkt niet naar programma's omdat ze die leuk vinden, maar omdat ze bang zijn dat ze er anders niet over kunnen meepraten. Er zijn dus veel mensen die met tegenzin naar een programma kijken en daarover praten met mensen die ook met tegenzin naar dat programma hebben gekeken en daar gesprekken over voeren. Er worden op het werk bij de koffieautomaat heel veel gesprekken gevoerd over televisieprogramma's, die niemand wil voeren.
Aan de andere kant zijn sommige programma's leuker om over te praten dan daadwerkelijk naar te kijken. Ik vond Boer zoekt vrouw bij DWDD leuker dan het programma zelf. Oh oh Cherso op bezoek bij Pauw & Witteman was vele malen grappiger dan hun eigen show.
Onze sneuste groep landgenoten (15%) kijkt naar programma's waar ze zich voor schamen (Bassie & Adriaan, Spuiten en slikken, de Bold). Ze willen er graag over praten, maar weten niet met wie. Omdat de andere mensen die dezelfde programma's kijken, zich er ook voor schamen. Het wordt tijd voor Bassie & Adriaan Anonymous om deze arme mensen uit hun isolement te halen. 'Hallo ik ben Joep en ik kijk graag naar Takeshi's Castle.' 'Hallo Joep!'
