Op dinsdag 26 februari begint een nieuwe serie afleveringen van 'Mijn Leven in Puin’.
In een van de afleveringen sta ik onverwacht voor de deur bij boekenverzamelaar Willem. Hij werd aangemeld door zijn drie volwassen kinderen die het niet langer konden aanzien hoe hun vader zichzelf steeds meer verwaarloosde en sociaal geïsoleerd raakte. Na enig aandringen liet Willem me mét cameraploeg binnen en daar troffen we gigantische bergen boeken aan. In totaal meer dan dertigduizend! In iedere kamer lagen de boeken soms tot aan het plafond opgestapeld en zelfs het bad was inmiddels als opslagplaats in gebruik genomen. Het ging mis met Willem toen zijn vrouw overleed en er niemand meer was om zijn verzameldrift in toom te houden.
Opgeruimd
Het is een verhaal dat op de meeste verzamelaars van toepassing in. Na een traumatische jeugd of een groot verlies, proberen ze de leegte in hun leven met spullen op te vullen. Samen met professional organiser Manita en psychologe Barbara probeer ik weer ruimte in hun hoofd en in hun huis te scheppen en meestal lukt dat. Van de vorige serie heeft ongeveer een kwart van de kandidaten een terugval gehad, maar ook deze mensen worden nog altijd door deskundigen begeleid, mits ze dat zelf willen. Met Willem gaat het na twee maanden gelukkig goed. Toen ik van de week bij hem was, trof ik een opgeruimd huis aan en een man die zin heeft in z’n nieuwe leven. Mooi dat we dat met een tv-programma voor elkaar kunnen krijgen.