In de serie In De Leeuwenhoek draait Hugo Borst samen met Adelheid Roosen mee in het gelijknamige Rotterdamse verpleeghuis. Ze gaan op zoek naar een manier hoe samenleving, verzorgers én mantelzorgers op een betere manier met dementie kunnen omgaan.
Wat heeft iemand met dementie volgens jou nodig?
“Meer aandacht. Mensen zitten vaak te knikkebollen. Te dutten. Wat mij betreft mogen ze in hun laatste jaren nog groots en meeslepend leven. Het is allemaal onderzocht, als je mensen met dementie goed vermaakt en aandacht geeft, is de kwaliteit van leven beter.”
Groots en meeslepend, wat betekent dat bij iemand met dementie?
“Mijn demente moeder is niet meer in staat om een goede zin te fabriceren, maar ze doet wel een poging. Ik vind dat je daar naar moet luisteren en het niet af mag doen als gebrabbel. Dus geef ik haar de illusie dat ik haar begrijp. Elk mens wil gehoord worden. Zij praat en ik knik, zo doen we dat. En aanraken, dat doe ik ook veel. Mijn moeders brabbeltaal is de opmaat naar innig contact. Dát vind ik nou groots en meeslepend leven. Of neem Ad, bij mijn moeder in de groep. Hij houdt van de Stones, maar wordt de hele dag geconfronteerd met Nederlandstalige muziek. Dus leg ik mijn telefoon voor hem neer en zet de Stones op. Kleine moeite, groots en meeslepend voor Ad.”
Wat heb je geleerd in De Leeuwenhoek?
Hugo: “Ik ben vooral bevestigd in wat ik al wist: laten we luisteren naar mensen met dementie, naar ze kijken, met ze spelen en laten we dingen met ze doen.”
In de Leeuwenhoek, donderdag - NPO 2 • 20.25 uur
