Suzanne Bosman is een bekend tv-gezicht. Ze was dertien jaar lang anchor bij RTL Nieuws en presenteert de laatste drie jaar ook EenVandaag. In dit interview heeft ze een duidelijke mening over de Paus.
Presentator Suzanne Bosman begon haar journalistieke loopbaan als redacteur bij het NOS-radioprogramma Met het oog op morgen en als presentator bij Hier en Nu van de NCRV. Daarna was ze dertien jaar lang anchor bij RTL Nieuws.
Toen ze drie jaar geleden terugkeerde bij de publieke omroep merkte ze dat de cultuurverschillen met de commerciële omroep tussentijds veel kleiner waren geworden. “Toen ik begon bij de publieken was het net het einde van de ‘gouden tijden’. De tijden dat het niet op kon. Met het oog op morgen werd door wel tien mensen gemaakt. Tegenwoordig door twee. Om de haverklap werd er buiten de deur gegeten. Bij RTL niet. Dat was een andere wereld. Er werd ongelooflijk hard en efficiënt gewerkt. De communicatie was veel directer. Nu ik terug ben bij de publieke omroep merk ik dat hier een grote slag is gemaakt. Er wordt scherper gebudgetteerd en men werkt veel harder dan vroeger.”
Waarom ben je teruggegaan?
“Vanwege mijn liefde voor radio maken. Ik werd benaderd. Iemand zei dat EenVandaag ook een radioprogramma zou worden en vroeg of ik interesse had. Ik weet niet of het valse romantiek is, maar bijna iedereen die ooit bij de radio heeft gewerkt kijkt daar met weemoed op terug. Ik ook. Radio is intiemer. Je werkt met een paar collega’s nauw samen in zo’n radiostudio. Bij een tv-uitzending wordt alles vooraf geproduceerd en dan sta ik in mijn eentje in de studio alles voor te lezen. Eens per week vind ik dat nog steeds leuk hoor. Ik heb niet lang over mijn overstap hoeven nadenken.”
Doorgaans ben je op alle vlakken toch nogal honkvast?
“Dat klopt. Lang bij dezelfde baas, dezelfde man en dezelfde vrienden. Ik ben behoorlijk loyaal en ook geen type dat steeds kijkt of het ergens anders misschien beter is. Als je lang op dezelfde plek blijft, moet je natuurlijk wel je best doen om er iets moois van te maken. Je moet investeren in wat je hebt en dat doe ik dus ook altijd.”
Je was decennialang lid van de katholieke kerk. Tot enkele jaren geleden.
“Ik heb me laten uitschrijven, ja. De directe aanleiding was een toespraak van de vorige paus. Mijn oudste dochter is lesbisch en paus Benedictus zei over homo’s: ‘Ze vernietigen de essentie van het menselijke wezen.’ Dat was voor mij de druppel. Ik ben rooms-katholiek grootgebracht, maar ging sinds mijn veertiende al niet meer naar de kerk. Ik vind het geloof een leuk intellectueel onderwerp en het is ook altijd aardig om te onderzoeken wat mensen erin trekt. Maar ik geloof zelf dus niet en wilde me al heel lang uitschrijven, alleen voelde ik dat nooit als zo’n noodzaak. Tot die zoveelste rare uitspraak. Ik dacht: dit heeft met mijn kind te maken en het druist zo in tegen hoe ik in het leven sta. Nu ben ik er klaar mee.”
Je bent zelf opgegroeid als dochter van een burgemeester. Heb je dat als een bevoorrechte positie ervaren?
“Toen mijn vader werd gevraagd om burgemeester te worden in Heeze verhuisden wij op mijn elfde van het mondaine Zandvoort naar een katholiek Brabants dorp onder Eindhoven. Dat voelde als emigreren. Alles werd anders. In Zandvoort was ik nog gewoon iemand uit de straat en nu was ik ineens de dochter van de burgemeester. Dat was zeker niet benijdenswaardig. Het adagium was: er wordt op je gelet. Het hele dorp kletst over je; met wie je speelt, bij welke club je zit. Ik vond dat een lastige positie. Ik heb daardoor vrij vroeg geleerd dat je het je niet altijd kunt aantrekken wat mensen zeggen. ‘Schijt aan dronken Naatje’, zo noemden wij dat thuis. Je moet je goed gedragen, maar wel leven volgens je eigen normen en waarden. Voor de rest vinden mensen er toch altijd wel wat van.”
Had je daar later nog profijt van?
“Wanneer ik vroeger ergens binnenkwam wisten de mensen altijd wie ik was. Dat kwam natuurlijk wel overeen met hoe het was toen ik bij RTL Nieuws ging werken. Inmiddels neemt dat trouwens weer iets af, nu ik met EenVandaag nog maar eens per week op tv ben. Dat vind ik prettig. Van een keurige nieuwslezer wordt toch wel een bepaald ingetogen gedrag verwacht. Ik hou van vrij harde muziek. Als ik naar
