Niet ver van het oorlogsfront in Oekraïne creëren de medewerkers van een kindertehuis een veilige haven voor uit huis geplaatste kinderen. Na maximaal negen maanden neemt de staat een besluit over hun bestemming.
Vijf jaar geleden ging de eerste documentaire van de Deense regisseur Simon Lereng Wilmont in première op het documentairefestival IDFA in Amsterdam. The distant barking of dogs toonde een jaar uit het leven van de tienjarige Oleg uit Oekraïne en won de prijs voor het beste debuut.
IDFA
Dit jaar presenteert Lereng Wilmont op IDFA zijn nieuwste film, waarin de veerkracht van kinderen in conflictsituaties opnieuw centraal staat. A house made of splinters kijkt mee in een Oekraïens kindertehuis, niet ver van het front in de strijd met de Russische troepen.
De vrouwen die het tehuis runnen creëren er een veilige haven waar de kinderen wachten op hun bestemming. Mogen ze terug naar huis, gaan ze naar pleeggezin of moeten ze naar een permanent tehuis?
