Een film over Hollywood tijdens de roerige jaren 20 hoort niet tam te zijn. Dat heeft La La Land-regisseur Damien Chazelle goed begrepen: Babylon is op alle fronten excessief.
Babylon
Meer dan drie uur lang, vol uitzinnige feestscènes, drugs, losbandigheid en spektakel. Daar is zowel een kracht als een zwakte: de film is opwindend, maar ook chaotisch.
De piepjonge filmindustrie trok ambitieuze mensen aan van heinde en verre, die het wilden gaan maken.
Zo ook de hondsbrutale Nellie (Margot Robbie), filmster Jack (Brad Pitt) en de hardwerkende Manny (Diego Calva). Babylon volgt de opkomst, het daverende succes en de ondergang van diverse personages.
Want in het tijdperk van de ‘talkies’ blijkt niet iedereen even succesvol in deze nieuwe tak van sport.
Door de gewaagde aanpak is het niet vreemd dat de reacties op deze ode aan de magie van cinema erg uiteenlopend zijn. Of de kijkervaring nou voelt als betoverend of als een overdosis, de ongeremde ambitie van Chazelle is lovenswaardig.
Margot Robbie
Oorspronkelijk zou Emma Stone, met wie Chazelle eerder samenwerkte voor La La Land, een van de hoofdrollen in Babylon spelen. Het personage was gebaseerd op actrice en sekssymbool Clara Bow.
Door de coronapandemie werd de productie uitgesteld en paste de opnames niet meer in Stone’s agenda.
Chazelle herschreef de rol en maakte het personage fictiever. Daarbij was hij op zoek naar een actrice die onbevreesd was en zich volledig kon laten gaan. Daarvoor kwam hij uit bij Margot Robbie.
