De afgelopen jaren was Mel Gibson meer in het nieuws om de fratsen die hij uithaalt dan om zijn filmrollen. Met Blood Father probeerde hij daar verandering in te brengen. Hij had geen betere film kunnen uitkiezen.
Blood Father
Hoezo? Omdat hij een man speelt die veel fouten heeft gemaakt en die nu wil goedmaken.
Ex-crimineel John Link (Gibson) heeft in zijn leven meer kwaad gedaan dan goed. Nu vindt hij het tijd om die fouten recht te zetten. Hij krijgt in Blood Father inderdaad de mogelijkheid om voor de verandering iets goeds te doen, maar niet op de manier die hij voor ogen had.
John ontdekt namelijk dat zijn dochter Lydia (Erin Moriarty), met wie hij al jaren geen contact meer heeft, een stel gevaarlijke drugsdealers achter zich aan heeft.
Als John haar kan redden, slaat hij twee vliegen in één klap: hij maakt een goede beurt bij Lydia én hij geeft een stel criminelen het nakijken. Dat is lekker karmapunten scoren.
Vader-dochtermomentjes
Tenminste, als Lydia een beetje wil meewerken. Ze mag dan wel minderjarig zijn, Links dochter heeft in Blood Father een aardje naar haar vaartje.
Ze is niet voor één gat te vangen. Bovendien is ze minstens even koppig als haar vader. Dat zorgt voor het nodige vuurwerk.
Niet alleen tussen Link, Lydia en de criminelen, maar ook tussen vader en dochter. Verwacht dus geen zoetsappige vader-dochtermomentjes in deze actiefilm.
