De recensenten waren in 1995 vrij eensgezind dat ze zelden zoiets verschrikkelijks hadden gezien als Showgirls van Paul Verhoeven. Slecht geacteerd, een waardeloos verhaal over een stripper die carrière wil maken, en heel veel blote borsten. Jeffrey McHale laat in Het uur van de wolf zien wat er allemaal is gezegd en geschreven over de film en zijn regisseur. Die overigens nooit vies is geweest van een relletje.
Cultklassieker
Hoe kon iets wat in de bioscoop flopte en totaal is afgemaakt omdat het op alle fronten niets om het lijf heeft, tóch een cultklassieker worden? Is de film bij nader inzien geen teken van vrouwenhaat maar viert hij juist de kracht van het feminisme? McHale analyseert de carrière van Verhoeven en plaatst diens meesterwerk van wansmaak in perspectief.
