Nederlanders hebben de afgelopen tien weken marathons georganiseerd voor dierbaren die zijn getroffen door kanker. Deze acties naderen hun ontknoping in Marathon Live.
Caroline Tensen leidt de thema-avond Marathon Live, waarin geld wordt opgehaald voor KWF Kankerbestrijding. 3FM-dj Annemieke Schollaardt (de verliezend finalist van Wie Is De Mol?) richt zich als co-host op de actievoerders. Een rol die haar op het lijf is geschreven.
Annemieke Schollaardt
"De human interest-kant van radio en televisie trekt mij erg aan", zegt Annemieke. „In mijn radioprogramma probeer ik zo veel mogelijk de luisteraar erbij te betrekken en voor de jaarlijkse inzamelingsactie Serious Request interview ik mensen die wat met het onderwerp van dat jaar hebben. In Marathon Live wil ik de verhalen achter de acties horen."
Ontroerende verhalen
Die zijn stuk voor stuk mooi, ontroerend of heftig. "De afgelopen weken heb ik een aantal items opgenomen, waarin ik deelnemers bezoek om te zien hoe hun acties verlopen. Op het moment dat ze mij vertellen waarom en voor wie ze dat doen, grijpt mij dat meteen aan. Je kunt nu eenmaal geen jolig programma maken over kanker."
Hoop
Toch benadrukt Annemieke dat de insteek van Marathon Live positief is. "Waar de Sta op Tegen Kanker-uitzendingen de nadruk legden op de ernst van de ziekte en de mensen die eraan zijn gestorven, staat deze avond in het teken van de hoop.
Symbolische betekenis
De hoop dat door onderzoek en medische ontwikkelingen kanker op den duur niet meer fataal is. Niet voor niets is er gekozen voor de marathon: je weet niet hoelang hij duurt, maar uiteindelijk kom je er. Het belang van onderzoek staat daarom centraal."
Machteloosheid
Annemieke kan zich goed verplaatsen in de deelnemers. Zij verloor in september 2011 haar vader aan de gevolgen van darmkanker. "Op het moment dat je hoort dat je vader ziek is, staat de wereld even stil. De vooruitzichten waren gelukkig niet dramatisch; het eerste half jaar waren we allemaal nog heel hoopvol en strijdbaar."
Annemiekes vader
"De behandelingen leken aan te slaan en mijn vader voelde zich goed. Bij de tweede operatie bleek de kanker echter dusdanig uitgezaaid, dat verdere behandeling geen zin had. Daarna ging het langzaam bergafwaarts. Maar mijn vader heeft nooit geklaagd of mensen met zijn ziekte belast. Hij is er die laatste maanden eervol mee omgegaan."
Toekijken
"Zelf voelde ik me zo machteloos. Het feit dat je als buitenstaander niets kunt doen, is zo intens. Het enige wat ik kon doen, was er voor hem te zijn."
