Joris Linssen en Kees Tol begaven zich op gevaarlijk terrein in Mongolië voor De Gevaarlijkste Wegen van de Wereld. ‘Mijn veilige rijstijl kwam hier goed van pas.’
Jij en Kees kenden elkaar niet. Hoe ben jij aan hem gekoppeld?
„Van tevoren overleggen alle deelnemers met de producers met wie ze wel of niet op reis zouden willen. Kees leek mij erg leuk en hij vond mij ook leuk. Hij vond mijn programma’s goed, dus dat kon niet missen! Kees komt makkelijk over, dat bleek hij ook te zijn. We hadden een klik vanaf de eerste seconde.”
Wat voor autorijder ben jij zelf?
„Nou, mijn crewleden van tv lachen mij altijd uit om mijn rijstijl; ze vinden dat ik sloom rijd. Ook mijn vrienden van mijn band vinden dat ik langzaam en veel te veilig rijd. Maar dat komt door mijn vrouw en drie dochters: zij worden gelijk ziek, zwak en misselijk als ik sportief rijd. Dus dat heb ik afgeleerd. Maar door dit programma kon ik iedereen eens een poepie laten ruiken: ik durf heel gevaarlijke dingen echt wel aan. Ik denk dat iedereen nu wel trots op me zal zijn.”
Dus je bent juist lekker gaan scheuren in Mongolië?
„Nee, mijn veilige rijstijl kwam hier juist goed van pas. Als je op heel gevaarlijke wegen rijdt, moet je niet bluffen, maar juist goed opletten. Kees deed dit iets minder; hij is van rechtdoor en weggaan. Zo kwamen we in geweldige situaties terecht. We zijn bijna omgeslagen met de auto, zaten bij min 26 vast in een bevroren sloot. Dat soort grappen allemaal, maar dat was uiteindelijk erg leuk.”
Voelde je je wel veilig bij Kees?
„Het was één grote botsautorit van zes dagen en nachten. Maar het was geweldig. Ik heb zo gelachen, en het was zo leuk dat ik me gelukkig niet realiseerde dat het af en toe bloedlink was. Het gevaarlijkste van Mongolië is niet zozeer dat je verongelukt doordat je een ravijn in rijdt, maar meer dat je ergens vast komt te zitten en er niemand is om je te helpen. Het land is totaal leeg.”
Rijdt er geen cameraploeg mee?
„Jawel, maar die is ook bezig met het maken van shots in de omgeving. Dus je rijdt hele stukken ook echt alleen. Op een gegeven moment reden we over een bevroren meer en dacht ik: als we hier doorheen zakken, is het gewoon einde oefening. Toch had ik het niet willen missen. Het was een leuke combinatie van een reisprogramma met diepe gesprekken en humor. Het leek echt een soort vriendenreis.”
De Gevaarlijkste Wegen van de Wereld 20.20 • NPO 3
