In Spoorloos Extra vertellen Peter Heinen en Tim Osorio Rodriguez over hun ontmoetingen met familieleden die ze eerder dankzij Spoorloos terugvonden. Niet alle ontmoetingen liepen goed af.
De 38-jarige Peter Heinen ontmoette zijn Marokkaanse vader Mustafa in juni 2014 voor het eerst via Spoorloos. Na de opnames bleef Mustafa nog een tijdje in Nederland en in die periode leerden vader en zoon elkaar beter kennen. „Als hij aan de keukentafel zat, was het of hij nooit was weggeweest. Apart. Ook was het bijzonder om voor het eerst dingen van mezelf terug te zien in een ander: zo bleken we dezelfde oogopslag en manier van bewegen te hebben.” Peter werd indirect ook met zijn roots geconfronteerd. „Ik heb altijd geweten dat ik half-Marokkaans ben, maar tot ik m’n vader leerde kennen zei me dat niet veel. Ik ben ‘gewoon’ Nederlands opgevoed.”
Afstandelijk
Vader en zoon bleven contact houden en Peter bezocht Mustafa afgelopen februari in Casablanca. In Spoorloos Extra vertelt hij alles over die ontmoeting. Wat Peter vooral opviel, was dat zijn vader niet de warme, opgewekte man was die hij in Nederland had leren kennen. ‘„Hij bleek een totaal andere, afstandelijke kant te hebben. Aan het eind van die logeerweek kwamen we allebei tot de conclusie dat het beter was dat ik nooit meer terug zou komen. Een tante heeft me toen naar het vliegveld gereden en dat was dat.”
Antwoord op vragen
Toch kijkt Peter vooral met een positief gevoel terug: „Het is niet de ideale afloop, maar ik heb er vrede mee. Waarschijnlijk omdat ik pas op latere leeftijd ben gaan zoeken. Als dit me als twintiger was overkomen, had ik er ongetwijfeld meer moeite mee gehad. Voor mij is het belangrijkste dat ik antwoord heb op mijn vragen, ik heb mijn vader ontmoet en zonder Spoorloos was dat niet gelukt.” Tot slot heeft Peter nog een advies voor mensen die besluiten hun familie in het buitenland op te zoeken: „Blijf niet bij hen thuis slapen maar kies voor een hotel, zodat je de kans hebt je ’s avonds terug te trekken. En ga als het even kan niet alleen. Je doet zo veel indrukken op dat je een klankbord echt wel kunt gebruiken.”
Tim Osario Rodriguez
Toen Tim Osario Rodriguez in 2011 naar Bogota in Colombia vloog om zijn biologische moeder Inez Cristina te ontmoeten, wist hij al dat ze ernstig ziek was. In oktober 2012 verloor ze de strijd tegen kanker. Maar na haar overlijden gebeurde er iets wonderlijks: „Ik leerde eindelijk mijn moeders familie kennen en bleek heel wat ooms en tantes te hebben. Ze heeft hen nooit echt bij haar leven betrokken en niets over mij verteld. Maar het was een publiek geheim dat ze een kind ter adoptie had afgestaan.”
Identiteit vader
„Haar zussen hadden destijds heus wel door dat ze in verwachting was. De familie was naar mij toe heel warm, open en geïnteresseerd. Ik ben geaccepteerd en ze zijn zelfs al een paar keer in Nederland geweest voor een vakantie. Ze zijn gelukkig vermogend genoeg om zich dat te kunnen veroorloven. Bij de meeste adopties is het tegenovergestelde waar en worden kinderen juist afgestaan omdat er geen geld is. Waarom mijn moeder me dan toch heeft weggegeven? Ik ben er inmiddels door alle verhalen wel achter dat ze de dingen op haar eigen manier deed. Zo heeft ze bijvoorbeeld ook nooit de identiteit van de vader van zowel mijn Colombiaanse halfbroer als die van mij willen prijsgeven… En hij was met haar opgegroeid.”
Toekomst
Al met al kijkt Tim tevreden terug op zijn zoektocht. Dankzij Spoorloos heeft hij nu sterke banden met zijn geboorteland. „Ik kan het hooguit jammer vinden dat mijn moeder me niet zelf aan de rest van de familie heeft voorgesteld. Ik bleek een opa te hebben van 86, het zou fantastisch zijn geweest als ik hem een paar jaar eerder had leren kennen. Maar wat er allemaal is gebeurd, doet er niet toe. Je kunt niets meer veranderen aan het verleden en we richten ons nu vooral op de toekomst. Ik ben vooral heel erg blij dat ik er een familie bij heb gekregen.”
Spoorloos Extra • maandag 22 juni, 21.25 uur NPO 1
