Vinz (Vincent Cassel) en zijn vrienden Saïd (Saïd Taghmaoui) en Hubert (Hubert Koundé) wonen in een Parijse voorstad.
La haine
Het is er onrustig, zeker sinds een buurtbewoner, een vriend van de drie, bij een politieverhoor zo is toegetakeld dat hij in kritieke toestand in het ziekenhuis ligt.
Ze zijn woedend; Vinz zweert zelfs dat hij een agent zal vermoorden als Ahmed aan zijn verwondingen overlijdt.
La haine volgt het drietal een broeierige dag lang. Naarmate de tijd vordert wordt steeds duidelijker dit niet goed kan aflopen. Of, zoals Hubert een paar keer zegt: “Het gaat niet om hoe je valt, maar om hoe je neerkomt.”
Regisseur Mathieu Kassovitz filmt dit verhaal over vriendschap, volwassen worden en ongelijke kansen in rauwe en dynamische zwart-witbeelden. Dat levert een film op die doet denken aan Amerikaanse meesters als Martin Scorsese en Spike Lee.
Zwart-wit
Regisseur Mathieu Kassovitz draaide La haine helemaal in kleur. Tijdens de montage besloot hij dat hij de film toch in zwart-wit wilde uitbrengen.
Voor het geval dat die zwart-witversie zou floppen in de bioscopen hield hij wel nog een een kleurenversie van de film achter hand: La haine groeide uit tot een moderne klassieker.
