Jarenlang leidde Edith Bosch een spartaans bestaan voor haar sport. Met succes: de judoka werd een keer wereldkampioen, vier keer Europees kampioen, en won een zilveren en twee bronzen medailles op de Olympische Spelen. Gelukkig werd ze er niet van, zegt ze in Meer dan goud. Ze blikt terug op haar topsportcarrière en vooral op haar twijfels en onzekerheid.
Altijd meer
Altijd vroeg ze zich af of ze wel goed genoeg was. “Het moest altijd meer, beter”, vertelde ze al eerder in het tv-programma De wandeling. Ik kwam erachter dat alle medailles van de wereld me niet gelukkig gingen maken. Het probleem was dat ik geen emotie voelde.” Nadat ze stopte ging ze werken met een lifecoach en hervond ze zichzelf. “Al die tijd was ik alleen Edith de judoka. Nu ben ik ook Edith de mens.”
