NCIS

9 april 2010 14:59 | overig-tv-nieuws | Door Televizier

In NCIS is ze een stoere, keiharde voormalig Mossad-agente die haar mannetje staat. In het dagelijkse leven is Cote de Pablo minstens zo stoer - en al even beeldschoon. Televizier toog naar Los Angeles om eens goed met de Chileense actrice te praten.

Wat we allemaal willen weten: wordt het ooit nog wat tussen jouw personage Ziva en Tony?
"Ik heb geen idee. Maar Michael (Weatherly) en ik zijn verzot op die seksuele spanning die tussen Tony en Ziva bestaat. De aandacht die we krijgen, bevalt ons wel. Maar we doen niets speciaals om die chemie tot stand te brengen. Het gebeurt gewoon. Je moet er ook niet over praten; dan bederf je die spanning alleen maar."

Ziva komt uit Israël, jij zelf uit Chili.
"Klopt. Mijn moeder was een grote televisiepersoonlijkheid in Chili en
kreeg een baan bij een Amerikaans tv-station. Ik was tien toen we naar Miami verhuisden en vond het vreselijk. In Chili zat ik op een particuliere, katholieke meisjesschool.

Ik leefde als het ware in een coconnetje, had een lekker leven. Toen ging ik naar Amerika, naar een openbare school. Ik zat ineens naast heel grote jongens die walgelijke dingen deden, zoals boeren laten en zo. Toen vond ik nog dat er niets vulgairders bestond dan dat.

Ik ben in Chili door heel strenge, Britse nonnen opgevoed en vond Amerika dus maar raar. De mensen hier eten te veel snoep, kijken te veel tv en zijn ook veel te dik. En het is daar zo heet! Het was echt een cultuurschok."

Nooit gedacht: ik ga weer terug naar Chili?
"Op mijn dertiende heb ik een serieus gesprek gehad met mijn moeder. Ik wilde toen al terug naar Chili, desnoods bij mijn oma wonen. Ze zei: 'Oké, als dat is wat je wilt, moet je dat doen. Maar bedenk: je wilt ook actrice en zangeres worden. Dat wordt moeilijk in Chili.' Toen ben ik toch maar gebleven."

Later ging je voor je carrière naar LA. Hoe was dat?
"Chili en Los Angeles lijken geografisch gezien op elkaar. De zee, het weer, de heuvels: LA deed me aan mijn geboorteland denken. Het voelde als thuis. Maar waar ik eerder nooit over had nagedacht, is dat hele Hollywoodgebeuren. Het partycircuit, het perfect moeten zijn, dat werk. Dat vind je nergens anders in Amerika. En dat was wel even wennen."

Hoe krijg je als Chileense een voet tussen de deur in Hollywood?
"Het was niet makkelijk. Gelukkig ben ik een geschoold actrice. Ik ben zelfs nog even serveerster geweest in New York, net als ieder ander acteur. Ik was niet zo bekend, maar kon tenminste mijn rekeningen betalen met acteerwerk. En als ik het even niet meer zag zitten, steunden mijn ouders me altijd gelukkig."

Ben je blij dat je in de VS bent gebleven?
"Ja. Dat kan ik nu eindelijk zeggen. Ik werk elke dag met mensen van
wie ik oprecht houd, ik vind mijn personage geweldig en ik acteer ook nog eens in een successerie. Maar ik heb er ook heel veel voor moeten opgeven. Vrije tijd, bijvoorbeeld. Het werkschema is soms moordend – en dat negen maanden per jaar.

En ik zie mijn familie nooit, terwijl we juist heel close zijn. Mijn moeder woont weer in Chili, mijn zus in New York en mijn vader en broer leven in Miami. Niemand woont om de hoek. Dat kan je emotioneel uitputten. Soms heb ik moeite met die balans tussen mijn familie, mijn sociale leven en mijn werk. Dan word ik wakker en mis ik mijn familie verschrikkelijk. Gelukkig ga ik dan naar de set, naar mijn tweede familie, die veel om me geeft, die me steunt en die van me houdt."

Meer over