Voor een goede thriller heb je niet veel nodig. Wat personages, een premisse en een locatie, de rest is bijzaak.
Colin Farrell
Met Phone Booth haalt regisseur Joel Schumacher uit die minimale middelen maximaal resultaat. De film draait om Stu (Colin Farrell), die elke dag vanuit dezelfde telefooncel met zijn maîtresse belt, om te voorkomen dat zijn vrouw er via de telefoonrekening achter kan komen dat hij vreemdgaat.
Op een dag staat Stu in ‘zijn’ telefooncel als de telefoon gaat. Hij neemt op; een man vertelt dat hij Stu onder schot houdt en dat hij de trekker zal overhalen als hij ophangt.
In de tijd die volgt probeert Stu de man aan de praat te houden en hem ervan te overtuigen niet te schieten. Dat blijft spannend, ondanks dat er niet veel gebeurt.
De Amerikaanse première van de film werd een half jaar uitgesteld omdat er op dat moment een sluipschutter actief was in het land.
Phone Booth
Phone Booth verscheen in 2002, maar het idee voor de film bestond al veel langer. Al in de jaren 60 pitchte scenarioschrijver Larry Cohen een film die zich helemaal in een telefooncel afspeelde aan Alfred Hitchcock.
De master of suspense was enthousiast over het plan. Omdat hij en Cohen geen reden konden bedenken om het personage de hele film lang aan de lijn te houden, kwam het er uiteindelijk niet van.
In de jaren 90 kreeg Cohen de inval die hij nodig had: een sluipschutter moest de hoofdpersoon onder schot houden. Toen hij dat idee eenmaal had, was het script binnen een maand af.
