In het nieuwe Max-programma We zijn er bijna! gaat Martine van Os de komende vijf weken op groepsreis met veertig actieve senioren. In campers en met caravans vertrekken de vakantievierders vanuit Duitsland in de richting van de eilanden Corsica en Sardinië. Vijf vragen aan presentatrice Martine van Os (54).
Wat is We zijn er bijna! voor een programma?
„Het is om te beginnen een heel veelzijdig programma, want we proberen drie dingen te doen. In de eerste plaats is het een verslag van de reis die de mensen met elkaar maken. Daarnaast laten we ook het groepsproces zien tussen veertig vreemden die zes weken lang met elkaar op pad zijn. Tot slot vertellen we een aantal persoonlijke verhalen van individuele reizigers.”
Wat voor mensen doen mee?
„Ze komen uit alle lagen van de bevolking, van begin zestig tot tachtig jaar. Het is een heel bont gezelschap. Zo is er een echtpaar dat vroeger een groentewinkel had en op een van de campings binnen een mum van tijd voor de hele groep een schitterend saladebuffet verzorgde. Ik stond versteld van wat er allemaal uit één caravan kan komen.”
Zijn de mensen geselecteerd?
„Nee, absoluut niet, het is een bestaande groepsreis. Natuurlijk wist iedereen van tevoren dat we mee zouden gaan en hebben we gevraagd of ze familiefoto’s mee wilden nemen. Maar vooraf hadden we er geen idee van wat iedereen heeft meegemaakt. Dat maakt het juist extra mooi.”
Wat is je het meest bijgebleven van de reis?
„De saamhorigheid. Het is zo mooi dat mensen die elkaar totaal niet kennen, zó snel naar elkaar toe groeien. Onderweg raakte bijvoorbeeld de trekhaak van één van de echtparen dusdanig beschadigd dat de caravan bijna was losgeschoten. De hele karavaan helpt dan mee. Er bleek een toplasser mee te zijn, die een halve dag onder de auto heeft gelegen om de boel te repareren.”
Toch is zes weken wel erg lang. Zag je ertegenop?
„Vooraf wel. De mensen hebben vakantie, maar voor ons is het hard werken. Je bent lang van huis en bent geen moment vrij. Dan is het ook nog een nieuw programma, dus we wisten niet zeker of we wel voldoende materiaal zouden krijgen voor alle vijf afleveringen. Maar het bleek zo leuk en interessant, dat we er met gemak tien hadden kunnen vullen. Ik heb genoten.”
