Avrotros blikt in tien delen terug op 60 jaar Songfestival. Wij halen herinneringen op aan de Nederlandse inzendingen, zoals 'n Beetje, Katinka en Ding-a-dong.
In 60 jaar Songfestival blikt Avrotros twee weken lang elke werkdag terug op een bepaalde periode uit de Eurovisie-historie. Televizier haalt alvast herinneringen op aan de Nederlandse inzendingen.
Corry Brokken
Niet alles was vroeger beter, maar de Nederlandse prestaties op het Eurovisie Songfestival wel. Landgenote Jetty Paerl mocht de allereerste editie in 1956 openen. Dat jaar vaardigde elk land twee deelnemers af; Corry Brokken deed ook mee. Haar avontuur smaakte naar meer en een jaar later won zij het liedjesfestijn met Net als toen. In dat nummer is de naderende feministische golf al zichtbaar: ‘Zit niet zo suf met die eeuwige krant, gaap niet van slaap of verveling, ik ben toch je vrouw en ik eet uit je hand, maar ik eet niet van de bedeling’, zong Corry opstandig.
Teddy Scholten
In 1959 was het weer raak voor Nederland, toen Teddy Scholten het festival op haar naam schreef met ’n Beetje. Weinig Nederlanders konden het liedjesfestijn destijds zien, omdat er nog niet veel tv-toestellen waren, toch was Teddy mateloos populair na haar winst. De brunette bracht een vrolijk lied over een vreemdganger als echtgenoot ten gehore: ‘Je hart kwam weleens meer op een ideetje. Dat speet je, maar ach weet je, soms vergeet je wel een beetje gauw je eedje van trouw.’ Ieder land zong destijds nog in zijn moerstaal, dus de rest van Europa begreep niets van het door Willy van Hemert geschreven nummer.
Katinka
Toch was het - ook vroeger - zeker niet altijd hosanna voor Nederland op het Songfestival. Waar Corry Brokken in 1957 het festival won, werd ze in 1958 laatste met Heel de wereld. En De Spelbrekers presteerden in 1962 hetzelfde met het toch zeer charmante lied Katinka. Het duo kreeg van geen enkel land een punt, maar toch werd Katinka een grote hit in Nederland. In 1963 ging Nederland wederom de mist in toen de in de vergetelheid geraakte Annie Palmen met Een speeldoos nul punten vergaarde.
Lenny Kuhr
Ronnie Tober deed het in 1968 niet veel beter: hij kreeg 1 punt voor Morgen - Cliff Richard werd dat jaar trouwens tweede met Congratulations. De malaise was snel vergeten toen Lenny Kuhr het jaar erna in Madrid aantrad met het door haarzelf gecomponeerde De troubadour. Het was een gekke editie, omdat naast Nederland ook Frankrijk, Spanje én Groot-Brittannië tot winnaar werden uitgeroepen. Alle landen kregen een medaille omdat de organisatie er toevallig vier had liggen.
Ding-a-Dong
In het begin van de jaren 70 had Nederland een paar topinzendingen die net niet de hoogste plek bereikten. Als het om de liefde gaat van Sandra en Andres, I see a star van Mouth and McNeal, die het aflegden tegen Waterloo van ABBA, en in 1975 was het weer raak met Teach-In en Ding-a-dong. Zangeres Getty Kaspers denkt met veel plezier terug aan die avond: "We wilden winnen en we waren er ook heilig van overtuigd dat het zou lukken. Wij waren de eerste act van de avond. Je zou denken dat dit een nadeel was, maar dat vonden wij helemaal niet. Dit was een te gek nummer om de avond mee in te knallen."
In het Engels
Dat jaar mocht er in het Engels gezongen worden en dat was maar goed goed ook volgens Getty: "Ik zing Ding-a-dong nog weleens onder de douche, maar altijd in het Engels, want de Nederlandse versie is zo raar, die is bijna niet te doen. Probeer het maar eens. Ik denk dat de schrijver een aardige borrel op had toen hij schreef: ‘Tikke tak gingen uren, hoelang zou ’t duren? Tikke tikke tak en dan bim bam bom’."
Halve finale
Ook na Ding-a-dong gooide Nederland hoge ogen. De malle molen van Heddy Lester was prachtig, Amsterdam van Maggie MacNeal scoorde goed, net als Vrede van Ruth Jacott. Edsilia Rombleys Hemel en aarde kwam tot de vierde plek in 1998. Het ging mis met Nederland toen - vanwege het grote aantal deelnemers - in 2004 een halve finale werd ingevoerd. Glennis Grace, de meisjes van Treble, Hind, de Toppers, Sieneke en haar draaiorgel en nog enkele vergeten inzendingen haalden allen niet eens de finale.
The Common Linnets
Nederland was op het Eurovisie Songfestival een lachertje geworden. Tot 2013 Anouk aantrad met Birds. Ze werd negende en 4,9 miljoen Nederlanders zaten aan de buis gekluisterd om dit wonder te aanschouwen. Sindsdien doen gevestigde artiesten opeens weer mee aan het muziekfestijn. In 2014 werden The Common Linnets tweede, het beste resultaat sinds 1975. Nu is het de beurt aan Trijntje Oosterhuis met Walk Along. Nederland houdt weer van het Eurovisie Songfestival.
60 jaar Songfestival is van maandag t/m vrijdag om 19.50 uur te zien op NPO 3.
Lees ook:
Trijntje oogst lof voor akoestische Walk Along bij DWDD.